Το κοροϊδευτικό γέλιο της νύχτας

Δεν έφτασε ακόμα η ώρα ο ποταμός να αφρίσει.

Μια νέα μορφή πολέμου

 Ίσως ο μόνος τρόπος για την κοινωνία να αντιμετωπίσει την δικτατορία της “οικονομίστικης” πραγματικότητας και την παντοκρατορία των εταιρειών...

Η ζυγαριά

Η θεά έκρουσε τα κύμβαλα και έκανε το κερί στα αυτιά μου να λιώσει.

Η υποχρέωση

Τα παράθυρα είναι σαν την επιστήμη...

Το πιο αναπάντεχο δίδαγμα

Τα μάτια του ήταν σαν δυο πράσινοι πυρσοί που αποκαλύπτουν τους θησαυρούς της προ ανθρώπινης νύχτας...

Τα ρόδα και τα τριαντάφυλλα

Τα ρόδα και τα τριαντάφυλλα κοκκινίζουν από ντροπή στην θέα των πορφυρών χειλιών του μουνιού σου...

Γέννηση και θάνατος του ήρωα: Εντυπώσεις από μια πρωτοποριακή παράσταση χορού στην πόλη μας

Φωτογραφίες Γιώργος Τερζής

“Είναι αυτό η τέχνη της κρίσης; Είμαστε εμείς οι μικροί, οι γελοίοι, οι τιποτένιοι, ικανοί για μια ηρωική παλινόρθωση;”

Τον λόγο τώρα έχει η Περσεφόνη

....Ίσως η Άνοιξη φέρει μια νέα αγάπη, ίσως πάλι και όχι... Μου αρκεί να ξεφεύγω από τον θάνατο....

Όλα μοιάζουν τυχαία

 Μάταια προσπαθώ να ανακαλύψω τον κώδικα που συνδέει τα γεγονότα με τα νοήματα.

Μην μιλάς την λαλιά του βιαστή σου

Οι ανυποψίαστοι πολίτες έχουν αρχίσει να υποψιάζονται τα πλέον παρανοϊκά σενάρια, υπό την διαρκή τροφοδοσία ψευδών και πονηρών δημοσιευμάτων που δημιουργούν ένα γενικευμένο κλίμα φόβου και επικείμενης καταστροφής.

Η καρδιά μου είναι χίλια κομμάτια

Η καρδιά μου είναι χίλια κομμάτια σπασμένη.... ένα σπάραγμα έγινε σχεδία για να περάσουν οι κυνηγημένοι άνθρωποι το άγριο πέλαγος.

Σαμανισμός χωρίς δόντια

 

Ταχύρυθμη μέθοδος αυτογνωσίας για όσους το άφησαν στο παρά πέντε - Σύντομος οδηγός επιβίωσης “στην κοιλιά του κήτους”

Ανθρώπινη ασπίδα

Ανθρώπινη ασπίδα έγιναν οι φίλοι μου,

να περισώσουν ότι προλαβαίνουν από ένα πρόσωπο οικείο...

Θα έπρεπε να καίμε χαρτονομίσματα στο Σύνταγμα

Είναι ξεκάθαρο ότι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση στην χώρα και την κοινωνία είναι η γενιά των γονιών μας.

Ψάχνουν στα τυφλά

Ταραγμένος ο ύπνος τις νύχτες του Γενάρη.... 

Xωρίς αιδώ

Νύχτα με τη νύχτα βρυχάται μέσα μου η επιθυμία για το αλλιώτικο... 

Αποκαθήλωσις

Αιώνες επιλεκτικού ουμανισμού μας δίδαξαν την αγάπη για τον άνθρωπο, τον δικό μας άνθρωπο....

Διάλογος στην καρδιά του χειμώνα

“Νιώθω σαν ένα άδειο κέλυφος” μου λες. “Ότι έζησα σε αυτή την ζωή είναι σαν να μην πέρασε ποτέ από μέσα μου, σαν να μην έμαθα τίποτα.

Χρόνια κυνηγούσες το δράκο

Χρόνια βουτηγμένα σε όνειρα απατηλά έζησες και δεν μετάνιωσες...

16

Το 16 ας είναι πιο στρογγυλό, πιο οργανωμένο, λιγότερο γκρινιάρικο και απελπισμένο από το 15.