Το πτηνό της ποίησης

όμορφο πουλί με τον αυγερινό και την πούλα στα φτερά,

Με χέρια σταυρωμένα

Τις νύχτες που αλυχτούσα στον καθρέπτη σε είδα να περνάς μέσα από τις γωνίες,

Θα σωθείς

Αρχαία τραγούδια αφουγκράζομαι για έρωτες που έμειναν ατραγούδιστοι.

Περί ταλάντωσης

Ονειρευόταν ο άνθρωπος ο, τι ήταν χελιδόνι, όπως ονειρεύεται ένα φυτό στην γλάστρα πως είναι μια κινούμενη ζούγκλα.

Όνειρα Δημιουργίας

Τα όνειρα φυγής ωχριούσαν εμπρός στα όνειρα δημιουργίας.....

Η γυναίκα βουνό της Φαιακίας

Η γυναίκα που πέτρωσε και ορθώθηκε βουνό, από την μεγάλη θλίψη της τελεσίδικης φυγής του θαλασσοπόρου, έφερε το όνομα Ναυσικά.

Στην σκιά της φτέρης

Όλα ξεκίνησαν κατά την ολική έκλειψη της  Σελήνης  του Ιουλίου.

την νύχτα που βρεθήκαμε

Την νύχτα που συναντηθήκαμε
Ουρανός Όλυμπος, κατάφωτος από άστρα μελλοντικών ηδονών.
Τερματικά διαδρομών άφαντα την νύχτα που βρεθήκαμε...

Οι νεκροί με καλούν τα βράδια

Οι νεκροί με καλούν τα βράδια.
Καθώς βαδίζω μονοπάτια πνιγμένα από τα βάτα,
Στης εργασίας τον μόχθο προσέρχομαι…

Τα άνθη των εσπεριδοειδών

Φυσάει συχνά τον Απρίλη ένας παγωμένος άνεμος, που καίει τα άνθη των εσπεριδοειδών...

H δόνηση μου μέσα στο πιθάρι

Το κατά κεφαλήν,  το κατά μέτωπο έσοδο της ψυχής φορολογείται τιμωριτικά σε αυτό το επεισόδιο.

Πρεμιέρα

Στην πρεμιέρα του φιλμ της ζωής μας παραβρεθήκαμε εσύ και εγώ χωρίς ίχνος μιας κάποιας αίσθησης δικαίωσης.

Περιηγητές και Επισκέπτες

 Δεν είναι ποτέ ασφαλής ο Ορφέας στον Άδη…..

Πάρε με σπίτι

Σε συνάντησα στον γκρεμό του χαμού, πάνω από την θάλασσα, ένα πρωινό του Σεπτεμβρίου...

Άνευ προσώπου

Αγάπη μου μικρή πάνω σε ένα νούφαρο κοιμόσουν σαν μωρό...

Ο πίθηκος του Θωθ

Δεν αναζητούσε την συμβατική ερωτική εκπλήρωση...

Εναλλαγή των πολιτευμάτων

 Με τα εσώρουχα θα βγω στο δρόμο γιατί νιώθω μόνος...

Το ιερό τέρας

Από κάποια άλλη παράξενη εκδοχή της ιστορίας προέκυψε ο Σίσυφος...

Ουέντιγκο

Μύθος των ιθαγενών της Β. Αμερικής που αφηγείται πως ένας άνθρωπος υποκύπτει στην ανθρωποφαγία στην ανάγκη του να ανανεώσει τις δυνάμεις του και να αποκτήσει την επιπλέον δύναμη του ανθρώπου, την σάρκα του οποίου καταναλώνει.

Το αρσενικό ομάδας Α

Επέστρεψε στο κλασσικό πόστο...

Το πτυχίο

Ο φόβος του ανεπανόρθωτου κακού τον πλημμύριζε πάντα μετά από κάποια κραιπάλη ή απερισκεψία....

Tο κάδρο

Με το μάτι του μυαλού του παρατηρούσε σαν μικροσκόπιο των θεών...

Η απόλυση

Eλευθερώνει πεταλούδες πριν την τελευταία ανάσα....

Πως χάλασαν

Άνθρωποι με πόδια που περπατούν...

Οι έρωτες της τρίτης ηλικίας

Η ντροπή σαν κουβέρτα σκεπάζει νέες δόξες και αποτυχίες του κορμιού....

Υπό το φως εσωτερικού ήλιου

Υπάρχει μια γη που δεν έχει αλωθεί και οι σκιές ακόμα φέρουν όνομα...

O θρόνος

Mέγιστη οπή φέρει....