Μην μιλάς την λαλιά του βιαστή σου

Οι ανυποψίαστοι πολίτες έχουν αρχίσει να υποψιάζονται τα πλέον παρανοϊκά σενάρια, υπό την διαρκή τροφοδοσία ψευδών και πονηρών δημοσιευμάτων που δημιουργούν ένα γενικευμένο κλίμα φόβου και επικείμενης καταστροφής.

Ζούμε σε μια χώρα που από την φάση της παρατεταμένης κρίσης περνά μέρα με την μέρα στο στάδιο της ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Οι υποτιθέμενοι φίλοι και σύμμαχοι μας αρκούνται σε επικλήσεις στο θάρρος και την ανθρωπιά της ελληνικής κοινωνίας και ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι σαν να μας λένε “προσδεθείτε! Έπεται πτώση! Αν αντέξετε έχει καλώς, θα συνεχίσουμε να σας αρμέγουμε. Αν πάλι όχι θα έρθουμε να χτίσουμε πάνω στα συντρίμμια.”

Οι ανυποψίαστοι πολίτες έχουν αρχίσει να υποψιάζονται τα πλέον παρανοϊκά σενάρια, υπό την διαρκή τροφοδοσία ψευδών και πονηρών δημοσιευμάτων που δημιουργούν ένα γενικευμένο κλίμα φόβου και επικείμενης καταστροφής. Μια παραμορφωμένη όψη της πραγματικότητας παράγεται συστηματικά από τους μηχανισμούς διαπλεκόμενων επιχειρηματιών των ΜΜΕ, που απέναντι στην όποια αντιπαράθεση τους με την κυβέρνηση, αντιδρούν δημιουργώντας ένα εργοστάσιο φόβου, που συμβαίνει να ευθυγραμμίζεται πλήρως με την προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής και του ευρύτερου φασιστικού συρφετού.

Το τρομερό αποτέλεσμα αυτής της μεθόδευσης είναι ότι πλέον δεν χρειάζεται να υποστηρίζεις την Χρυσή Αυγή για να είσαι φασίστας στην Ελλάδα, καθώς τα σχιζοειδή σενάρια της φοβικής φαντασιοπληξίας των φασιστών έχουν φυτευτεί σαν δηλητηριασμένοι σπόροι σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.

Αυτό όμως που κάνει την κατάσταση πραγματικά φρικτή είναι ότι οι φορείς αυτών των φασιστικών αντιλήψεων και πολιτικών σεναρίων, πολλές φορές δεν έχουν καν επίγνωση πως οι σκέψεις και οι λέξεις που καθορίζουν την στάση τους, έχουν ζυμωθεί μέσα στο χωνευτήρι της φασιστικής προπαγάνδας.

Το φαινόμενο αυτό είναι τόσο επικρατές που πλέoν συχνά απαντά κανείς κοινωνικές ομάδες, λίγο προγενέστερων μεταναστών στην χώρα, που παρότι ταλανίζονται από τις ρατσιστικές αντιλήψεις των ιθαγενών, δεν βλέπουν κάποια αντίφαση στο να αρθρώνουν τα επιχειρήματα της Χρυσής Αυγής, αναφορικά με την προσφυγική κρίση.

Πρόσφατα βρέθηκα να συζητώ με ένα Αλβανό μετανάστη δεύτερης γενειάς και έφριξα στην κυριολεξία από το πως ο ίδιος αναπαρήγαγε αυτολεξεί στα φοβικά σενάρια της φασιστικής προπαγάνδας. Μιλάμε για ένα “παιδί της δουλειάς”, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση (όπως δηλαδή και αρκετή μεγάλη μερίδα των Ελλήνων που ακόμα παραμένουν στην χώρα) που διαμορφώνει άποψη μέσα από την επαφή του με τον βόθρο του ελληνικού διαδικτύου.

Τον άκουγα έντρομος να μου εξηγεί ότι η απόφαση του Έντι Ράμα να μην ανοίξει τα σύνορα για τους πρόσφυγες ήταν σωστή, “για να μην μπερδευτούν οι ράτσες”. Μου μίλησε για κάποιο υποτιθέμενο σχέδιο που αφορά στις προσφυγικές ροές και μάλιστα έφτασε στο σημείο να αμφισβητήσει το κατά πόσο οι οικογένειες, με τα παιδάκια που θαλασσοπνίγονται για να φτάσουν στα παράλια της Ελλάδας, είναι πρόσφυγες και αντιπρότεινε το σενάριο ότι είναι ένας μουσουλμανικός άτυπος στρατός που έρχεται να καταλάβει την χώρα.

Η προφανείς αντιφάσεις στα λεγόμενα του και στην ταυτότητα του ιδίου σαν μετανάστη δεν φάνηκε να τον πτοούν στο ελάχιστο και φάνηκε να συγχύζεται μόνο όταν του είπα ότι η στάση του πρωθυπουργού της Αλβανίας θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην θέση των Αλβανών μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα.

“Πως θα σου φανεί αν αύριο οι άνθρωποι αυτής της χώρας, δεδομένου ότι μπορεί να βρεθούν αναγκασμένοι από την Ευρώπη να φιλοξενήσουν μόνιμα τους πρόσφυγες, να τους αποκαταστήσουν παρέχοντας τους την θέση στην αγορά εργασίας, που μέχρι πρόσφατα καταλάμβαναν οι Αλβανοί μετανάστες και ταυτόχρονα να στείλουν όλους τους Αλβανούς πίσω στο Ράμα; Τότε ίσως καταλάβεις ότι δεν συμφέρει να είσαι από κάτω και να μιλάς με την λαλιά του βιαστή σου”.