Το πτυχίο

Ο φόβος του ανεπανόρθωτου κακού τον πλημμύριζε πάντα μετά από κάποια κραιπάλη ή απερισκεψία....

Tο κάδρο

Με το μάτι του μυαλού του παρατηρούσε σαν μικροσκόπιο των θεών...

Η απόλυση

Eλευθερώνει πεταλούδες πριν την τελευταία ανάσα....

Πως χάλασαν

Άνθρωποι με πόδια που περπατούν...

Οι έρωτες της τρίτης ηλικίας

Η ντροπή σαν κουβέρτα σκεπάζει νέες δόξες και αποτυχίες του κορμιού....

Υπό το φως εσωτερικού ήλιου

Υπάρχει μια γη που δεν έχει αλωθεί και οι σκιές ακόμα φέρουν όνομα...

O θρόνος

Mέγιστη οπή φέρει....

Αυτόματα κείμενα

 
Να τα αφήνεις ακατέργαστα και ωμά όπως παραδίδονται...

Βυθιζόμενες βεράντες

Απελπισμένη η συγκυρία...

Στο θόρυβο της μηχανής κωφεύουν τα διακροτήματα της ζωής

Η ιστορία μου είναι γνωστή, από παιδικά τραγούδια και από το παραλήρημα έγκλειστων ψυχών...

Κρεμάσανε στον διάβολο κουδούνια

Κρεμάσανε στον διάβολο κουδούνια και έχασε την δύναμη του φαινομενικά.

Ακόμα πιο καλό παιδί

 Πλέον μπορεί να φορέσει η γριά τα καθαρά της ρούχα και να πάει για βόλτα στην Σπιανάδα

Η αγέλη

Στον βυθό της μέρας αναγαλλιάζει.....

Γερανοί

Δεν θα γυρίσουν ξανά στον εύκρατο τόπο, όχι ύστερα από αυτό τον χειμώνα της ντροπής...

Δοκιμασίες πολλαπλών επιλογών

 Τους βάλτους δεν στραγγίζουν οι προθέσεις των αγνών...

Το ελάχιστο κακό

Έστησα ξόβεργες αλλά πιάστηκα εγώ σε αυτές αντί για το πετούμενο που ονειρευόμουν να αιχμαλωτίσω.

Δάγκωσα την γλώσσα μου

Δάγκωσα την γλώσσα μου όταν επανέλαβε τις ίδιες φράσεις...

Ο κλέφτης

Γίνομαι ψεύτης, μάσκες φορώ και χάνομαι στο ένδυμα της φαντασίωσης...

Σαν αυτός επιστρέφει

Λόγια, λόγια πολλά

Για την θητεία του δένδρο - βασιλιά

Και για του έρωτα τα μεθεόρτια

Μονοπάτι του σκύλου

 

Αφού φρύγανο έγινε ο έρωτας, ανήμπορος να κρυφτεί από το πρόσωπο ήλιου αδυσώπητου και αργοπορημένου....