Απελπισμένη η συγκυρία...
Να προσπαθεί κανείς να γαντζωθεί από βυθιζόμενες βεράντες του χθες. Σαν άσκηση στην ματαιότητα... Με πρόσωπα θαμπά συνομιλείς ώρες μικρές.
Σχοινί τεντωμένο έγινε ο δρόμος και ο ορίζοντας στριμώχτηκε σε ένα κουτί. Κυρτώνει κάθε περαστικό λεπτό η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, για να μπορέσει να συρθεί εις το πιθάρι του Διογένη η κεφαλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου