Τα παγόνια πέταξαν για το Βορρά

Ακόμα δείχνεις όμορφη και ας πέρασαν τα χρόνια

Οι υποσχέσεις του χειμώνα

Οι υποσχέσεις του χειμώνα

εξακοντίζονται σε απατηλά βοσκοτόπια της άνοιξης

Στην πηγή

Τις λέξεις ψάχνω για να περιγράψω τόπο εσωτερικό

καράβι παλιό

με μυστικά στα αμπάρια του καλά κρυμμένα

την σκόνη μην αναταράξω μεριμνώ

και την σιωπή αναδέψω

Το μοτίβο

Η ποίηση ανθίζει χημικά και οι δρόμοι διασταυρώνονται αιφνιδίως,

τα σχέδια επαναλαμβάνονται αιωνίως στης σκέψης το μωσαϊκό

Aπρόσκλητος μουσαφίρης

Ελάσσων κλίμακας σκοπός

στο μυαλό παντοτινός φρουρός

και αν την μπουκαπόρτα ξεχάσεις ανοιχτή

απρόσκλητος μουσαφίρης θα μπει

μαζί με το αγέρι μαντάτα θα σου φέρει

Θολή αλληγορία

Ήταν μια όμορφη μελωδία
και ας συνετέθη για κηδεία

Ο σκοπευτής

Στοίχειωσε ο σκοπευτής να παραμονεύει το θήραμα του

να τελειώνει βάλθηκε με τα ινδάλματα του

και καρτέρι έστησε σε κάθε προσμονή

Τα πρωινά

γλυκά και ράθυμα τα πρωινά
ο αέρας μεταφέρει αρώματα εξωτικά
και τα χέρια σου είναι πάντα ζεστά

Η γραμμή του αίματος

Αδηφάγος ο καιρός με το στόμα ανοιχτό
 καταπίνει αμάσητα τα πετούμενα της ελπίδας.

Τα βέλη του θανάτου

Από μικρός έμαθα να γεμίζω το μυαλό μου με εικόνες και ήχους.

Κερκόπορτα

Πολιορκείται ο εαυτός

από στρατιές δαιμονικές και ανθρωπόμορφες

Όρτσα στον καιρό

Αιρετικοί παραστάτες μονολογούν στο περιθώριο της ιστορίας

Συμπληγάδες

Τις συμπληγάδες να διαβώ επιχειρώ
με αθώο πετούμενο στο πλευρό

Στον τόπο του εγκλήματος

Παιδί που βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί

Ο χρόνος πέτρωσε

Βουλιάζουν τα ερείπια παρελθόντος άδοξου και αποσπασματικού.

Ντυμένη στα λευκά

Ψυχή μονάκριβη κατέβηκες τριάντα σκαλοπάτια
και εκεί στου άδυτου τα μονοπάτια
παντρεύτηκες με το νερό

Αγέλη εφηβική

Ασύμμετρη απειλή τα χρόνια της νιότης μας

Η Καλλιόπη

Στα ύστερα παιδικά μου χρόνια πήρα και εγώ το μερίδιο μου από την προσκοπική ζωή. Οι τρίχες στο μουστάκι μου μόλις είχαν αρχίσει να αχνοφαίνονται όταν γράφτηκα στο νεοσύστατο 7ο σύστημα προσκόπων Κέρκυρας, που η ίδρυση του συνέπεσε με την δική μου είσοδο στον προσκοπισμό.

Το καλοκαίρι της καρδιάς

Τα συμβάντα της ζωής μου με τραγούδια καλώ

σαν τους κυνηγούς καρχαριών στον Ειρηνικό ωκεανό

Του ανείπωτου η βαρύτητα

Το τρένο της βροχής
σπιθαμή προς σπιθαμή πλησιάζει
πρόβατο που βελάζει
πριν φονικό χέρι το σωπάσει