Το καλοκαίρι της καρδιάς

Τα συμβάντα της ζωής μου με τραγούδια καλώ

σαν τους κυνηγούς καρχαριών στον Ειρηνικό ωκεανό


την αγάπη με ξόβεργες πιάνω και ύστερα την αφήνω πάλι
ελεύθερη να πετάξει

επέτρεψε μου έρωτα να εξαγνιστώ εμβαπτιζόμενος στα νερά σου
να μην γεράσω μόνος πάνω σε αυτή την γη

το καλοκαίρι της καρδιάς ας ξανάρθει
το φύλο να μην ξεραθεί
το κερί αιώνια να φεγγοβολάει

η ματιά ας μην ξανα-δακρύσει
από την θωριά του αποχωρισμού