Ασύμμετρη απειλή τα χρόνια της νιότης μας
στοιχειώματα παντοτινά
φαντάσματα του ψύχους πάνω σε δέρμα αστιγμάτιστο
τίποτα δεν ήταν χρισμένο
όλα τα ανδραγαθήματα ακριβοπληρωμένα ήταν
κανείς δεν ακολούθησε τις ατραπούς που διανύσαμε
χρόνος παλιός και μαγικός
λίγος απομένει...
ακόμα όμως αισθητός ο άνεμος της μαγείας στα κορμιά μας
αγέλη εφηβική και άγρια θυμάμαι σαν χθες
σε τραπεζάκια πνευματισμού να λιώνει τον χρυσό της προσμονής
να μετασχηματίζει τους χυμούς της μέρας σε ηδονή
για να δημιουργήσει κομψοτεχνήματα ζωής και πάθους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου