Ψυχή μονάκριβη κατέβηκες τριάντα σκαλοπάτια
και εκεί στου άδυτου τα μονοπάτια
παντρεύτηκες με το νερό
γλυφό ήταν στην γεύση
και παγερή η αγκαλιά του
μέσα στην σιγαλιά
αφουγκραζόσουν τις σκιές
ντυμένη στα λευκά
σαν ξαναγύρισες στην Γη
κρατούσες μπουκέτο με χλομούς ασφοδέλους
κουβάρι με μαύρο μαλλί
και εγώ δεν ήμουν εκεί
ντυμένη στα λευκά για να σε δω
και εκεί στου άδυτου τα μονοπάτια
παντρεύτηκες με το νερό
γλυφό ήταν στην γεύση
και παγερή η αγκαλιά του
μέσα στην σιγαλιά
αφουγκραζόσουν τις σκιές
ντυμένη στα λευκά
σαν ξαναγύρισες στην Γη
κρατούσες μπουκέτο με χλομούς ασφοδέλους
κουβάρι με μαύρο μαλλί
και εγώ δεν ήμουν εκεί
ντυμένη στα λευκά για να σε δω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου