Το Ξέφωτο

Ένα περίπατο στο άγνωστο έκανα

Τα όμορφα πράγματα

Τα όμορφα πράγματα θέλησα να περισώσω...

Κατάρα παλιά

Τα λόγια είναι πέτρινα
και οι σκέψεις λασπωμένες

Ο πύργος της Βαβέλ

Μοναχική η ανάσα τα πρωινά ...ψάχνει κρύσταλλο να αχνίσει...

Ο αναχωρητισμός

Ζήτω βοήθεια από τις εσωτερικές δυνάμεις του εαυτού,
όταν όμως το βλέμμα στρέφω στα τρίσβαθα
εκεί συναντώ την θάλασσα

O Ιπτάμενος Ολλανδός

Άμπωτη και  παλίρροια είναι η διαδικασία της θύμησης,

Το πτηνό της ποίησης

όμορφο πουλί με τον αυγερινό και την πούλια στα φτερά,

Με χέρια σταυρωμένα

Τις νύχτες που αλυχτούσα στον καθρέπτη σε είδα να περνάς μέσα από τις γωνίες,

Θα σωθείς

Αρχαία τραγούδια αφουγκράζομαι για έρωτες που έμειναν ατραγούδιστοι.

Περί ταλάντωσης

Ονειρευόταν ο άνθρωπος οτι ήταν χελιδόνι, όπως ονειρεύεται ένα φυτό στην γλάστρα πως είναι μια κινούμενη ζούγκλα.

Όνειρα Δημιουργίας

Τα όνειρα φυγής ωχριούσαν εμπρός στα όνειρα δημιουργίας.....

Η γυναίκα βουνό της Φαιακίας

Η γυναίκα που πέτρωσε και ορθώθηκε βουνό, από την μεγάλη θλίψη της τελεσίδικης φυγής του θαλασσοπόρου, έφερε το όνομα Ναυσικά.

Στην σκιά της φτέρης

Όλα ξεκίνησαν κατά την ολική έκλειψη της  Σελήνης  του Ιουλίου.

την νύχτα που βρεθήκαμε

Την νύχτα που συναντηθήκαμε
Ουρανός Όλυμπος, κατάφωτος από άστρα μελλοντικών ηδονών.
Τερματικά διαδρομών άφαντα την νύχτα που βρεθήκαμε...

Οι νεκροί με καλούν τα βράδια

Οι νεκροί με καλούν τα βράδια.
Καθώς βαδίζω μονοπάτια πνιγμένα από τα βάτα,
Στης εργασίας τον μόχθο προσέρχομαι…

Τα άνθη των εσπεριδοειδών

Φυσάει συχνά τον Απρίλη ένας παγωμένος άνεμος, που καίει τα άνθη των εσπεριδοειδών...

H δόνηση μου μέσα στο πιθάρι

Το κατά κεφαλήν,  το κατά μέτωπο έσοδο της ψυχής φορολογείται τιμωριτικά σε αυτό το επεισόδιο.

Πρεμιέρα

Στην πρεμιέρα του φιλμ της ζωής μας παραβρεθήκαμε εσύ και εγώ χωρίς ίχνος μιας κάποιας αίσθησης δικαίωσης.

Περιηγητές και Επισκέπτες

 Δεν είναι ποτέ ασφαλής ο Ορφέας στον Άδη…..

Πάρε με σπίτι

Σε συνάντησα στον γκρεμό του χαμού, πάνω από την θάλασσα, ένα πρωινό του Σεπτεμβρίου...