Οι νεκροί με καλούν τα βράδια

Οι νεκροί με καλούν τα βράδια.
Καθώς βαδίζω μονοπάτια πνιγμένα από τα βάτα,
Στης εργασίας τον μόχθο προσέρχομαι…

Υπέροχα χλομιάζει η πέτρα με τις βροχές
Και γυαλίζει στο τριβείο του άγριου ήλιου.
Οι νεκροί της πόλης ζητούν υπόσχεση να λάβουν, την αδικία κάποιος να διορθώσει...
Τον θάνατο να αναστείλει χέρι ζεστό.