όμορφο πουλί με τον αυγερινό και την πούλια στα φτερά,
γύρε το κεφάλι σου προς την ανατολή,
σε ξένο φως να δεις πως λάμπω.
Αριστοκρατικό παγόνι της ποίησης
μην με αφήσεις ποτέ ξανά,
γιατί χρόνια σε περίμενα,
και τύφλωσα το δεξί μου μάτι
για να σε δω μια ακόμα φορά .......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου