Το σχήμα του καιρού,
στου ουρανού το σκοτείνιασμα αναπαύεται.
στου ουρανού το σκοτείνιασμα αναπαύεται.
Δέντρο ψηλό ο αναστεναγμός του πρωινού,
με ρίζες βαθιές, πλατιές, στα έγκατα της γης φθάνουν.
με ρίζες βαθιές, πλατιές, στα έγκατα της γης φθάνουν.
Τα βήματα αντίστροφα ακολουθώ,
εκεί που περπάτησαν οι πρώτοι και καλύτεροι να φτάσω.
εκεί που περπάτησαν οι πρώτοι και καλύτεροι να φτάσω.
Περίμενα πολλά καλοκαίρια για να φανταστώ
πως τα σύννεφα ανάμεσα μας βαδίζουν.
πως τα σύννεφα ανάμεσα μας βαδίζουν.
Και ύστερα πάλι το μαχαίρι κόβει τον ειρμό...
ζωή δίχως σκέψεις... η υπόσχεση της νέας μέρας.
ζωή δίχως σκέψεις... η υπόσχεση της νέας μέρας.
(Φάντασμα του εγκλεισμού δεν πρόκειται να γίνω.)
Μέσα μου κείτεται το ελάχιστο της συντριβής
για τα υπόλοιπα θα μας μιλήσουν οι ειδικοί.
για τα υπόλοιπα θα μας μιλήσουν οι ειδικοί.
Θα ήταν πάντως μια κάποια ολοκλήρωση
χημικά αν παντρευτούμε...
χημικά αν παντρευτούμε...
το σχήμα του καιρού ποτέ δεν μας χώρεσε
δες τώρα πως αργόσχολα κωλυσιεργούμε.
δες τώρα πως αργόσχολα κωλυσιεργούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου