Πέμπτη 30 Ιουλίου 2020

Απόσταση

Εγκιβωτίστηκε η ματιά μέσα στην επιμονή της.

Θόλωσαν τα διόπτρα του κόσμου ετούτου.

Πότε οι μελωδοί νέες ιδέες θα τραγουδήσουν;

Ξεψύχησαν οι μελωδίες της πρωταρχικής θωριάς.


Αυτοσκοπός έγινε ο ύπνος των μαζών,

μα και αυτός ακόμα ανήσυχος κείτεται.

Σαν η κουλούρα του πεπρωμένου συστρέφεται,

γυμνός ο βασιλέας....

Στην εσωτερική ερημιά ασάλευτος μένει.


Στην άδεια χώρα τα καλοκαίρια δεν αντιμιλούν,

πάνω σε συρματόπλεγμα απλώνονται οι μπουγάδες.

Τις μικρές ώρες αφυπνίζονται οι ποιητές,

με στραβή φάλαγγα εξορίστηκαν

στην Ανταρκτική των συζητήσεων.


Στο επίκεντρο της σιωπής κυοφορούνται οι λέξεις,

μα πως να τις διαλέξεις;

Ορφανές έμειναν από νόημα και ουσία.

Κενή, βεβιασμένη πνευματική συνουσία...

Σε καθρέπτη ραγισμένο το είδωλο της αυταρέσκειας θρηνεί.


Δίχως μετάφραση ή διερμηνεία

κατέβηκε χίλια σκαλοπάτια η χαρά της επικοινωνίας.

Σε χίλια χρόνια από τώρα θα γελάει ο κόσμος.

Υπό ματιά αναδρομική,

κυρτώνει ο πόνος,

μετριάζεται ο χαμός.


Το περσινό καλοκαίρι μελανό μανδύα φορούσε,

φέτος μας επισκέφτηκε ξένος ο καιρός.

λίγο πριν μαραθεί ο νεαρός βλαστός,

αλαλάζει το πλήθος εντός των τειχών.

Σε μια επαναλαμβανόμενη υπνωτική συνεδρία,

δίχως το δεύτερο δέρμα...

Απόσταση...κεκλεισμένων των θηρών.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου