Αποθήκη

Τα φώτα αναβοσβήνουν στο δωμάτιο

έξι το πρωί και ο καφές πίκρισε

της αποθήκης το χαράκωμα περιμένει το κορμί σου

για εφτά ώρες ζεις με κωδικούς στο μυαλό

έξι και εικοσιπέντε

πάρε τα κλειδιά σου

η ζωή αναπαύεται ακόμα

στην άλλη άκρη της πόλης οι τυχεροί ονειρεύονται

στην αποθήκη ονειρεύονται πουτάνες οι εθνικοί

εφτά μέρες και είναι ίδια η διαδρομή

στην κίνηση ξεσπάς

το καζάνι που μας πέταξε χρώμα δεν αλλάζει

είναι ίδια η διαδρομή

και μεθάς για να την ξεχάσεις