\
Στον παιγνιδό-κόσμο σου τα δέντρα έχουν λαλιά. Στην σιγαλιά με κόκκινα φεγγάρια βαυκαλίζομαι. Έχει καλό τέλος αυτή την φορά;
Δίχως σκιά βαριά, με ζώα για συντροφιά, πριν την επανάληψη της πτώσης. Ένα όνειρο; Μια στάση; Η΄ μια σωτήρια παραλλαγή; Πόσο εύχομαι να είναι αλλιώς σε αυτή την εκδοχή. Η ίδια ιστορία σε
άλλη μορφή. Η ίδια ελπίδα απαράλλακτη να με περιγελά. Έχει καλό τέλος αυτή τη φορά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου