Είμαστε πόλεις από σάρκα και νεύρα και μέσα μας κατοικούν πρόσωπα άλογα και φασματικά, διασταυρωνόμαστε στις λεωφόρους με τον ίδιο μας τον αντίλαλο, μια υπενθύμιση όλων των απραγματοποίητων αλλά δομικών συναρτήσεων που μας επιτρέπουν να θυμόμαστε όλα αυτά που ξεχνάμε.Η βροχή μας δείχνει το δρόμο της ροής..είναι ο ίδιος για πάντα, οι νόμοι της φύσης αλλάζουν καθώς το μυαλό αντιλαμβάνεται νέες εκδοχές της παλιάς αφήγησης, είναι μόνιμη επωδός μες στο μυαλό μου ..αυτό το σύμπαν κατοικείται μόνο από μια γυναίκα και έναν άνδρα. Είναι τα πρόσωπα τους που σαρκώνονται σε άπειρες συνευρέσεις κορμιών-δοχείων και είναι οι ανάσες τους που εμφυσούν τη ζωή σε αυτό τον κόσμο.Υπάρχουν μόνο δύο πρόσωπα και ανάμεσα τους πάντα άλλα επτά για να δυσχεραίνουν τη συνάντηση τους...υπάρχουν μόνο δύο πρόσωπα σε όλες τις ιστορίες και ο τρομακτικός και βίαιος αντιφεγγισμός τους στον σκοτεινό ανάποδο καθρέφτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου