Η σκιά

Φωλιάζει μέσα μου η σκιά

σε ξεχασμένο μέρος του εαυτού μου

ενθρονίστηκε πριν από χρόνια,

σκιάζει το φως από τους πολύτιμους λίθους της ψυχής.

Φωλιάζει στο βλέμμα μου η σκιά.

Οι περαστικοί και οι συνδαιτυμόνες των εστιατορίων την παρατηρούν,

ποτέ δεν είμαι μόνος...σαν να ήταν αγαπημένο κατοικίδιο, κλέβω λέξεις για να την θρέφω...

Φαντάσματα άλογα καλπάζουν στα εσώτερα αλώνια,

εκεί που το φως του ηλίου προσκρούει στο άλαλο τοίχος της καταχνιάς.

Συνάντησε με στο βαθύ δάσος απόψε

και ίσως φανερωθεί και σε εσένα γλυκέ άγγελε.

Σαν κουβέρτα να μας καλύψει στου ανείπωτου την ώρα.