Μια νέα μορφή πολέμου

 Ίσως ο μόνος τρόπος για την κοινωνία να αντιμετωπίσει την δικτατορία της “οικονομίστικης” πραγματικότητας και την παντοκρατορία των εταιρειών...

Αν το ζητούμενο για την ανατροπή των σχέσεων εκμετάλλευσης και επιβολής ήταν απλά η κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, τότε τα πράγματα θα ήταν απλά, στην Ελλάδα θα είχαμε τώρα την δημοκρατία των ίσων. 

Το σύγχρονο κράτος όμως, (ίσως και διαχρονικά) αποτελεί θεσμική καρμανιόλα για κάθε κοινωνικό και δημοκρατικό όραμα, μια “προκρούστεια κλίνη” για κάθε χρήσιμο ηλίθιο που φαντασιώνεται την ανατροπή με όρους εφόδου στα χειμερινά ανάκτορα.

Ίσως ο μόνος τρόπος για την κοινωνία να αντιμετωπίσει την δικτατορία της “οικονομίστικης” πραγματικότητας και την παντοκρατορία των εταιρειών, που λειτουργούν πέρα και πάνω από το κοινό καλό, είναι να αφήσει το κράτος μόνο του στο να προσποιείται ότι ρυθμίζει τις σχέσεις εκμετάλλευσης των ανθρώπων από αυτά τα “τέρατα” και να μετατραπεί σε μια ανώνυμη εταιρεία.

Με αρχικό κεφάλαιο 0 κάθε πολίτης θα μπορεί να γίνει μέτοχος αυτής της νέας μορφής κοινωνικής συμμαχίας και να προστατέψει τον εαυτό του και την κοινωνία, καθώς θα έχει τα ίδια νομικά και πολιτικά όπλα με αυτά των οικονομικών εταιρειών.

Αυτή η οργανωτική γλώσσα θα απαντά στον πόλεμο των ομάδων συμφερόντων που αποτελούν τον πυρήνα των πολυεθνικών εταιρειών στην ίδια διάλεκτο. 

Το κράτος βέβαια σε αυτή την περίπτωση θα χάσει κάθε προκάλυψη και θα φανερωθεί ως αυτό που πραγματικά είναι, το βίαιο άρμα τυχοδιωκτών και λαοπλάνων που με νταβατζιλίκια και νουθεσίες ελέγχουν το κοπάδι και το προετοιμάζουν για το σφαγείο.