Αυτοσχέδια τζαζ συναυλία

Αυτοσχέδια τζαζ συναυλία στην οδό Ε. Βουλγάρεως

Όσοι περνούσαν από την οδό Ε. Βουλγάρεως,  το μεσημέρι της Κυριακής του Πάσχα 2011, είχαν την τύχη να αντικρύσουν συνωστισμένο πλήθος, ντόπιων και τουριστών, να λικνίζεται, υπό τους ήχους  των ζωντανά αποδομένων κομματιών συνθετών της τζαζ μουσικής, όπως ο Miles Davies, John Coltrane και άλλων.

Το Πάσχα είναι και τζαζ…

Υπαίτιοι για αυτή την αναπάντεχη  μουσική εκδήλωση, φαίνεται να ήταν φοιτητές του μουσικού τμήματος του Ιονίου πανεπιστημίου, που επηρεασμένοι από το εορταστικό κλήμα των ημερών,  και με τις ευλογίες παρακείμενης καφετέριας, επιδόθηκαν σε μια επίδειξη δεξιοτεχνίας, προβάλλοντας, παράλληλα,  στους παραβρισκόμενους επισκέπτες, ένα αναξιοποίητο πολιτιστικό προϊόν του νησιού.

Από ότι φαίνεται η Κέρκυρα, κατ’ επέκταση και το Πάσχα στην Κέρκυρα, είναι και τζαζ, πλην των υπολοίπων.

Καινούργιο ακροατήριο

Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο στην πολιτιστική ζωή του νησιού και η επίδραση του διαφαίνεται στο ότι η τζαζ μουσική έχει αρχίσει να βρίσκει ένα νεόκοπο ακροατήριο στο νησί.

Δεν μπορεί να ξεδιαλυθεί στο παρόν άρθρο το ζήτημα της κότας και του αυγού της, αλλά τζαζ ακούσαμε και από τις φιλαρμονικές φέτος, με την Παλαιά Φιλαρμονική να πρωτοστατεί, σε μια «φιέστα» τυμπανοκρουσιών στο Πεντοφάναρο.

Η στροφή

Ενδεχομένως το ζήτημα της μουσικής υπόκρουσης των φετινών εορτασμών να σηματοδοτεί μια στροφή των τοπικών παραγόντων προς ελπιδοφόρους νεοτερισμούς, που πιθανόν να φανερώνουν μια καρποφόρα διάδραση ανάμεσα στους ξέχωρους θεσμούς της μουσικής κληρονομιάς και ακαδημαϊκής παιδείας του νησιού.

Ας ελπίσουμε το εγχείρημα να μην περιοριστεί στα πλαίσια της τόνωσης της τουριστικής οικονομίας, αλλά να διαποτίσει τις δραστηριότητες και τις εκδηλώσεις της μουσικής πραγματικότητας της Κέρκυρας.

‘BE THERE’ !Corfu animation Festival 1ο διεθνές φεστιβάλ κινούμενης εικόνας στην Κέρκυρα

‘BE THERE’ !Corfu animation Festival  1^ο διεθνές φεστιβάλ κινούμενης εικόνας στην Κέρκυρα

Από τις εφτά ως της δέκα Απριλίου ένα πολύ σημαντικό καλλιτεχνικό φεστιβάλ λαβαίνει χώρα στην Κέρκυρα. Ο λόγος για το φεστιβάλ  ‘BE THERE !Corfu animation Festival. 

Στα πλαίσια της προώθησης του φεστιβάλ στα τοπικά μ.μ.ε  την Τρίτη 05 Απριλίου παραχωρήθηκε συνέντευξη τύπου από τους βασικούς συντελεστές της διοργάνωσης. Ο Δήμαρχος Κερκυραίων χαιρέτισε τη διοργάνωση τονίζοντας τη σημασία ενός τέτοιου γεγονότος για την προβολή της πόλης της Κέρκυρας.

Ο Καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ κ. Βασίλης Κρουστάλης

έδωσε τον τόνο της διοργάνωσης παρουσιάζοντας μια πολύχρωμη μαριονέτα και δηλώνοντας ότι αυτή η διοργάνωση δεν αφορά μόνο τα παιδιά αλλά και τους μεγάλους που διατηρούν την νεότητα μέσα τους, ευχόμενος αυτή η διοργάνωση να καταστεί θεσμός και να λειτουργήσει θετικά για την πολιτιστική και οικονομική ζωή του νησιού.

 Το φεστιβάλ που ως διοργάνωση έχει ένα χαρακτήρα κατά ένα μέρος κερδοσκοπικό και κατά ένα εξίσου σημαντικό μέρος εκπαιδευτικό και πολιτιστικό, αποτελεί μια σύμπραξη του ιδιωτικού τομέα και του Ιονίου Πανεπιστημίου (συγκεκριμένα του τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας) με την όλη προσπάθεια να βρίσκεται υπό την αιγίδα του δήμου Κερκυραίων.

 Στο τετραήμερο διάστημα της διοργάνωσης, μικροί και μεγάλοι θα έχουν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν μια πλειάδα ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, δουλειές δημιουργών διεθνούς φήμης, δωρεάν εκπαιδευτικά εργαστήρια, , εκθέσεις των φοιτητών του Ιονίου Πανεπιστημίου, καθώς και διαγωνισμούς έργων από όλο των κόσμο. Τόπος διεξαγωγής του φεστιβάλ έχει οριστεί ο κινηματογράφος Ορφέας και η Ιόνιος ακαδημία, στην οποία  όλα τα δρώμενα θα έχουν μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα.

Όπως μαρτυρά το τίτλος της διοργάνωσης πρόκειται για ένα φεστιβάλ με θέμα το animation, σύγχρονη μορφή τέχνης που λανθασμένα συγχέεται με τα κινούμενα σχέδια. Το animation που σαν όρος δεν έχει ακριβή μετάφραση στη γλώσσα μας (στα ελληνικά αποδίδεται με τους όρους Εμψύχωση, Κινούμενη Εικόνα είτε περιφραστικά Απόδοση Κίνησης στην Εικόνα) σύμφωνα με την διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια  Βικιπαίδια είναι η ‘ταχεία προβολή μιας σειράς από εικόνες (δισδιάστατης ή τρισδιάστατης μακέτας) ή θέσεων ενός μοντέλου, έτσι ώστε να δημιουργείται η ψευδαίσθηση της κίνησης. 

Οι εκφάνσεις αυτής της εφαρμοσμένης τέχνης είναι πάρα πολλές στον ψηφιακό κόσμο. Από τις εντυπωσιακά αληθοφανείς οφθαλμαπάτες υπέρ-ατλαντικών κινηματογραφικών παραγωγών μέχρι τα τρισδιάστατα κινούμενα μοντέλα των δικτυακών τόπων και τηλεοπτικών διαφημίσεων, η τέχνη του animation είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τις ανάγκες της βιομηχανίας του θεάματος και των πολυμέσων.

Όπως κάθε μορφή τέχνης όμως, το animation έχει και μια καθαρά εκφραστική-καλλιτεχνική διάσταση, καθώς παρέχει τη δυνατότητα της δημιουργίας ολόκληρων νέων κόσμων, κατά  τη βούληση και για την τέρψη του δημιουργού. Με άλλα λόγια μέσω του animation η φαντασία παίρνει σάρκα και οστά, με μια αμεσότητα  που δύσκολα απαντάτε στις άλλες καλές τέχνες.

Ποιος φοβάται τους κροκόδειλους;

Ποιος φοβάται τους κροκόδειλους; Καϋμάν σε νερόλακκο στα Κανάλια


Το Καϋμάν ζούν σε τροπικά κλήματα. Τα Καϋμάν είναι το πιο κοινό είδος κροκοδείλου στον Αμαζόνιο, και η λεία τους είναι συνήθως τα ψάρια, αμφίβια και άλλα ερπετά… μέχρι του ίδιου είδους! Το μήκος τους σε πλήρη ανάπτυξη δεν ξεπερνά το 1,5 μέτρο. Τα δόντια τους όμως είναι κοφτερά και θεωρούνται δεινοί θηρευτές.

Το πιο κοινό είδος κροκοδείλου…στην Κέρκυρα 
Εσχάτως όμως, απ’ ότι διαπίστωσαν οι άνδρες της πυροσβεστικής που κλήθηκαν στην περιοχή Κατάλαλου στα Κανάλια, το απόγευμα της Τρίτης, ζουν μια χαρά και σε «λούμπες» στην Κέρκυρα.

Το, αγνώστου ιδιοκτήτη, ζώο, που πιθανολογείτε ότι απέδρασε από κάπου, παραδόθηκε από τους άνδρες τις πυροσβεστικής στον φιλοζωικό φορέα «Κιβωτός» και αυτοί με τη σειρά τους τον παρέδωσαν στον ειδικό στα ερπετά χειρούργο κτηνίατρο Σπύρο Δεσύλα.

Εισάγονται νόμιμα
Σύμφωνα με τον κ. Δεσύλα τα Καϋμάν εισάγονται νόμιμα στη χώρα από εκτροφεία που υπάρχουν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και μπορεί κάποιος να τα αγοράσει από οποιοδήποτε κατάστημα πώλησης κατοικίδιων, σε τιμές που ξεκινούν από τα 200 ευρώ. Τα Καημάν δεν επιβιώνουν στις θερμοκρασίες του εύκρατου κλίματος μας, για αυτό όσοι είναι ιδιοκτήτες ενός τέτοιου ζώου, το συντηρούν σε ειδικά θερμαινόμενα ενυδρεία . Το Καημάν της «λούμπας» λοιπόν στάθηκε τυχερό που βρέθηκε, εναλλακτικά μάλλον δεν θα επιβίωνε για καιρό.

Το κατακαημένο
Το συγκεκριμένο κροκοδειλάκι δεν είχε μεγαλύτερο μήκος από ένα μικρό, κοινό φίδι. Δεν ήταν μεγαλύτερο σε όγκο από μια κοινή «ζάμπα» της Κέρκυρας. Παρόλα αυτά αποτέλεσε μεγάλο ειδησεογραφικό γεγονός και αφορμή για τηλεοπτικό ρεπορτάζ.

Ταραγμένο από τα φώτα της δημοσιότητας ξεκουράζεται πλέον σώο και αβλαβές μακριά από τα κροκοδείλια δάκρυα επιλεκτικών «ζωόφιλων» που ανατριχιάζουν στην όψη των ερπετών. Μαζί με τις στρουθοκαμήλους, τους καρχαρίες και τα σκυλιά ράτσας, η Κέρκυρα μπορεί πλέον να περηφανεύεται και για τους ντόπιους κροκόδειλους.

Το καταφύγιο τουριστικών σκαφών στις Μπενίτσες Για ένα ποιοτικό τουρισμό

Τουριστική περίοδος 2011
Το καλοκαίρι έρχεται ολοταχώς, ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να νιώθουμε την παρούσα εποχή του χρόνου. Η Κέρκυρα, σαν μια πολύβουη κυψέλη, βρίσκεται σε αναβρασμό δραστηριότητας και προετοιμασίας, για να υποδεχθεί τους φετινούς παραθεριστές.

 Τα προγνωστικά για τον αριθμό των αφίξεων φέτος είναι μάλλον αισιόδοξα και όλοι προσδοκούν και προσμένουν τα πλήθη, που ερχόμενα από γεωγραφικά μήκη και πλάτη αλλότρια, θεωρούνται λιγότερο επιβαρυμένα από την μέγγενη της οικονομικής κρίσης, και έτσι σε θέση να εκπληρώσουν το γενικό προσδόκιμα.

Αυτό είναι να φέρουν μαζί τους το απαραίτητο συνάλλαγμα, που αποτελεί, καλώς ή κακώς, το κύριο έμβασμα στην μουδιασμένη οικονομία του νησιού. Όλοι οι φορείς, ιδιωτικοί και δημόσιοι, προσβλέπουν σε μια οικονομική τόνωση ενόψει της τουριστικής περιόδου. Από τον μικρό επιχειρηματία που ασβεστώνει το δρόμο εμπρός από το μαγαζί του, μέχρι την Δημοτική Αναπτυξιακή Τουριστική Εταιρία που ετοιμάζει την επιβολή του λεγόμενου τουριστικού τέλους, όλοι δείχνουν να ετοιμάζονται. Είμαστε όμως αλήθεια έτοιμοι;

Το ζήτημα του ποιοτικού τουρισμού
Εδώ και χρόνια η έννοια του ποιοτικού τουρισμού, και οι προτάσεις φορέων και ιδιωτών προς αυτό το διακύβευμα, αντιλαλούν σαν «άδικες κατάρες» σε κάθε γωνιά αυτής της «μυστηριώδους νήσου». Η γενική αίσθηση είναι ότι η εποχή που αρκούσαν «δύο ξαπλώστρες» και τα δεδομένα (αν και κάπως αφημένα στην τύχη τους) κληροδοτήματα της φύσης και της ιστορίας της Κέρκυρας, ήταν αρκετά για να προσελκύσουν ευκατάστατους τουρίστες, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Δεν αρκεί ποια να έρχονται τουρίστες, πρέπει να είναι και πλούσιοι, για να μπορούν αθρόα και αβίαστα να καταναλώνουν τα πάσης φύσεως ετερόκλητα εμπορεύματα και υπηρεσίες που έχει να προσφέρει η τοπική αγορά.

Οι υποδομές
Δυστυχώς, οι λαϊκές θυμοσοφίες τις περισσότερες φορές βασίζονται σε αμείλικτες αλήθειες. Ότι πληρώνεις παίρνεις λέει ο λαός και έχει δίκιο. Οι κανόνες του δούνε και λαβείν, ορίζουν ευθέως την ανταποδοτικότητα των οικονομικών συνδιαλλαγών με το εισαγόμενο ζεστό κεφάλαιο, που είναι ο ποιοτικός τουρισμός. Τίθεται λοιπόν ευθέος το ζήτημα της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών και υποδομών που διαθέτει η Κέρκυρα, για να καταθέσει ενοποιών των (πλέον, όχι και τόσο ανυποψίαστων) τουριστών.

Από την άλλη η ύπαρξη υπερσύγχρονων ιδιωτικών τουριστικών μονάδων σε πολλές περιοχές του νησιού, δεν δείχνει να ωφελεί ιδιαιτέρα, την τροφοδοσία της τοπικής εμπορικής αγοράς. Ναι μεν πολλοί άνθρωποι απασχολούνται στον ιδιωτικό, τουριστικό τομέα, αλλά από την άλλη η λογική του “all inclusive” έχει επιφέρει μεγάλο πλήγμα στην κίνηση της αγοράς. Αυτό που ήταν προφανές εδώ και χρόνια ήταν ότι χρειάζονται δημόσιες υποδομές, που θα ωφελούν σφαιρικά την οικονομία του νησιού, και θα ελκύουν τους τουρίστες να βγουν από «το μαντρί τους».

Με άλλα λόγια, από πολλούς ακούγεται ότι η τοπική οικονομία χρειάζεται ανεξάρτητους ευκατάστατους τουρίστες με διάθεση να καταναλώσουν.

Πρωτοβουλίες προς ένα ποιοτικό τουρισμό
Μια πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση, υπήρξε η κατασκευή του «καταφυγίου τουριστικών σκαφών Μπενιτσών». Ένα ελπιδοφόρο έργο στον τότε Δήμο Αχιλλειων,
που ως οικονομική μελέτη εντάχθηκε σε πλαίσιο χρηματοδότησης έν έτη 1998. Η κατασκευή του λυμένα αποπερατώθηκε επί Δήμαρχου Στέφανου Πουλημένου, από την Αθηναϊκή εταιρία «ΤΡΙΕΔΡΟΝ Α.Τ.Ε, Ε. ΜΑΝΔΥΛΑΡΑΣ».

Το αρχικό ποσό της σύμβασης ανέρχονταν στα 2.949.199,87€, το έργο ανατέθηκε το 2003 και παραδόθηκε το 2005. Το 2006, η τότε υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης Φάνη Πάλλη-Πετραλια, κατά την επίσκεψη της στο αποπερατωμενο αγκυροβολίο, ανακοίνωσε ότι «Ο ΕΟΤ ενέκρινε την νέα μελέτη του έργου και την επόμενη εβδομάδα θα δημοπρατηθούν οι χερσαίες εγκαταστάσεις με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση του τουρισμού στην περιοχή» ενώ επισήμανε πως «μέχρι το επόμενο καλοκαίρι εδώ θα έχουμε ένα πρότυπο αγκυροβολίου γιατί προσφέρονται ο τόπος, ο χώρος και οι εγκαταστάσεις». Από την πλευρά του και ο Δήμαρχος Αχιλλείων κ. Στέφανος Πουλημένος δήλωνε ότι «με την ολοκλήρωση των έργων χερσαίας ζώνης θα παρέχονται από την επόμενη περίοδο πλήρεις υπηρεσίες».

Η πολύπαθη χερσαία ζώνη Στην συνέχεια όλες οι ελπίδες για την έγκαιρη παράδοση και λειτουργία του καταφυγίου προσέκρουσαν στις συμπληγάδες της (ενίοτε σκιώδους) γραφειοκρατίας.

Επί Δήμαρχου Ε. Καρύδη (και νυν Αντιδημάρχου επί οικονομικών θεμμάτων του Δήμου Κερκυραίων), το έργο της ανάπλασης της χερσαίας ζώνης δημοπρατήθηκε και ανατέθηκε στην εταιρία ΕΡΓΟΝΟΜΙΑ (εργολάβος εταιρία και στο νέο δικαστικό μέγαρο). Η απόφαση αυτή προσβλήθηκε από την εταιρία Δ.Ο.,ΜΟ.Κ.Α.Τ (Γ.Β ΓΛΥΚΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ) και το όλο ζήτημα παραπέμφθηκε στο Συμβούλιο Επικρατείας.

 Η όλη υπόθεση, «βαλτοδρομόντας» στα λιμνάζοντα νερά της γραφειοκρατίας , έφτασε ως το 2009, για να μπορέσει να διευθετηθεί. Δυστυχώς όμως ούτε και μετά την ανάθεση του έργου στην Δ.Ο.Μ.Ο.Κ.Α.Τ, μπόρεσαν να εντατικοποιηθούν οι εργασίες. Το Μάη του 2010 η εργολάβος εταιρία προέβη σε στάση εργασιών, διεκδικώντας από την Περιφέρεια ανεξόφλητα δεδουλευμένα.

Η κατάσταση τώρα 
 Αν επισκεφθεί κανείς σήμερα τις εγκαταστάσεις του καταφυγίου, αυτό που αντικρίζει είναι το λιγότερο εξοργιστικό. Το λιμάνι τελεί υπό καθεστώς πλήρους εγκατάλειψης. Μεγάλο μέρος του εξοπλισμού, που παραδόθηκε κατά την αποπεράτωση της πρώτης φάσης του έργου, είναι ουσιαστικά κατεστραμμένο (υποδομές πυρόσβεσης, υποσταθμός ηλεκτροδότησης, μεταλλικές κατασκευές) και οι θέσεις του λιμανιού που ορίζονται προς εκμίσθωση, έχουν παράνομα και αυθαίρετα καταληφθεί, από σκάφη αγνώστου προελεύσεως. Πως είναι δυνατόν αναρωτιέται κανείς να μην υπάρχει κάποιος αρμόδιος για τη στοιχειώδη συντήρηση αυτού του τόσο βαρυσήμαντου έργου;

Υπάρχει κανείς αρμόδιος;
Η μέχρι πρότινος διοίκηση του Δήμου Αχιλλείων, με επικεφαλής τον κ. Καρύδη, δηλώνει ότι ήταν αναρμόδια να παρέμβει, διότι κατά τα λεγόμενα του ιδίου, το λιμάνι δεν παραδόθηκε ποτέ με επίσημη απόφαση του Ε.Ο.Τ στη δημοτική αρχή και πριν την αποπεράτωση του έργου ανάπλασης της χερσαίας ζώνης το έργο δεν μπορεί να ενταχθεί στο οργανισμό λυμένων, που θα ορίσει και το καθεστώς λειτουργίας του.

Ο αντίλογος
Το γεγονός όμως είναι ότι τα λεγόμενα του κ. Καρύδη αντιφάσκουν με επίσημο έγγραφο του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, του 2010, υπό αριθμό πρωτοκόλλου. 8861, που δηλώνει ευθαρσώς τα ακόλουθα.

«ΣΧΕΤ. 1 Η υπ’ αριθμ. Τ/12387/5-12-2002 Υπουργική Απόφαση παραχώρισης (ΦΕΚ 1555/Β/12-12-2002) του καταφυγίου τουριστικών σξαφών στις Μπενίτσες Κέρκυρας
2. Το με Α.Π 18544/23-10-2009 έγγραφο μας.

Σε συνέχεια του ανωτέρω σχετ. (2) εγγράφου μας και τηλεφωνικών επαφών, σας ενημερώνουμε ότι βάσει της σχετ. (1) Υπουργικής Απόφασης Παραχώρησης, ο Δήμος σας είναι ο φορέας διαχείρισης του καταφυγίου τουριστικών σκαφών στις Μπενίτσες Κέρκυρας και ως εκ τούτου έχει αποκτήσει την πλήρη χρίση και εκμετάλλευση του καταφυγίου.

Επομένως, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία οφείλει να διατηρεί το καταφύγιο σε καλή κατάσταση από πλευράς εγκαταστάσεων και παρεχόμενων υπηρεσιών και να μεριμνά για τη συντήρηση του και τις επισκευές των έργων, των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού του.
Το παρόν κείμενο είναι υπογεγραμμένο από την τότε προϊσταμένη της δ/νσης Αναστασία Μαρκάτου .

Ένα χέρι βάψιμο
H πραγματικότητα στη «μυστηριώδη νήσο» είναι πάντα πολύ-επίπεδη, και δεν είναι ο σκοπός αυτού του ρεπορτάζ να ρίξει «άπλετο φως» ή να ρίξει οτιδήποτε γενικότερα.
Αυτό που θα μπορούσε βέβαια να προτείνει είναι να φιλοτιμηθούν κάποιοι και να ρίξουν ένα χέρι αντί-οξειδωτικό χρώμα στους, αποσυντεθημένους από την αλμυρά, κάβους του «προτύπου» λιμανιού.

Να προκύψει κάποιος (ποιος άραγε;) φορέας, η απλός κάτοικος που θα αισθανθεί ευθύνη για αυτό το έργο που υποτίθεται ότι πρώτιστος ωφελεί την περιοχή. Αν θέλουμε τον ποιοτικό τουρισμό πρέπει η Κέρκυρα να μπορεί να εκπέμπει συγκεκριμένες ποιότητες, στο επίπεδο της δημόσιας διαχείρισης, αλλά και στο επίπεδο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και μέριμνας.
Μέχρι τότε μπορούμε να ευχόμαστε ο ένας στον άλλο «καλό ψάρεμα».

'ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ'

Arte Povera-H τέχνη της ευτέλειας Συνέντευξη με τη Stephanie Van Uslar

Η τέχνη της οικονομικής κρίσης

Η εικαστικός Stephanie Van Uslar παραχώρησε συνέντευξη στην Ενημέρωση με αφορμή τα εγκαίνια έκθεσης της, με θέμα την Arte Povera, που φιλοξενείτε στη αίθουσα του καφέ τέχνης από τις 4 έως της 19 Μαΐου.

 Τα αντικείμενα που εκτίθενται συμπεριλαμβάνουν πίνακες ζωγραφικής, ταμπέλες, πρωτότυπα γλυπτά και κατασκευές, που φέρουν το κοινό χαρακτηριστικό ότι έχουν ως βάση ευτελή υλικά.

Αυτή είναι μια συνειδητή επιλογή της Stephanie Van Uslar, αποτέλεσμα μιας διεργασίας ανακύκλωσης υλικών που ο πολιτισμός μας θεωρεί πεπερασμένα, αναλώσιμα και μιας χρίσης. Η έκθεση, σύμφωνα με την καλλιτέχνιδα, περιλαμβάνει μέρος της δουλειάς της, εμπνευσμένο από τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες, στην παρούσα οικονομική συγκυρία.

Στόχο έχει να καταδείξει την αναλωσιμότητα των στοιχείων του σύγχρονου υλικού πολιτισμού, και από την άλλη να προτάξει την δημιουργική φαντασία ως μέσο ανασχηματισμού αυτής της ασύμφορης χρίσης αντικειμένων και υλικών .

Δημιουργική ανακύκλωση
Τα υλικά που χρησιμοποιηθήκαν για την δημιουργία των έργων, συλλέγχθηκαν από κάθε γωνιά της Κέρκυρας.

Από τα ξεβρασμένα ξύλα της παραλίας η Stephanie δημιουργεί γλυπτά, μια παλιά καρέκλα έχει μεταμορφωθεί σε αντικείμενο τέχνης, διακοσμημένο με μοτίβα εμπνευσμένα από την τέχνη της Πολυνησίας, χαρτί περιτυλίγματος φιγουράρει σαν βάση στους πίνακες που απεικονίζουν όψεις και στιγμιότυπα από την πραγματικότητα της Κέρκυρας.

Αυτή η διαφορετική χρίση των υλικών εκτός από καλλιτεχνική άποψη, είναι και ένα σχόλιο πάνω στον εφήμερο χαρακτήρα των πραγμάτων που πλαισιώνουν τη ζωή μας.

Πρόταση με οικολογικές προεκτάσεις
Η απάντηση που δίνει η Stephanie Van Uslar στο ερώτημα του «τη συμβαίνει στα χρηστικά μας αντικείμενα όταν γεράσουν» είναι η επαναοικειοποίηση και η δημιουργική επανάχρηση. Μια πρόταση που εκτός από καλλιτεχνικές έχει και οικολογικές προεκτάσεις.

 'ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ'

Pop Art και αρχαιοελληνική εικονογραφία Στην έκθεση «Ιστορία και μνήμη» Του Βενετσιάνου εικαστικού Andrea Valleri

ΚΕΡΚΥΡΑ Ο Andrea Valleri είναι ένας Βενετός καλλιτέχνης που εκτός από την ενασχόληση του με τις καλές τέχνες διδάσκει φιλοσοφία σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της πατρίδας του.

Το πάντρεμα αυτών των δύο κόσμων σε συνδυασμό με την αγάπη του καλλιτέχνη για την ελληνιστική τέχνη και ιστορία έδωσαν σχήμα και πνοή στην ιδιαίτερη θεματολογία των έργων του.

Η έκθεση που παρουσιάζει στην Κέρκυρα αποτελείται από ένα σύνολο έργων ζωγραφικής και γλυπτικής, που χαρακτηρίζονται από την έντονη αντιπαράθεση διαφορετικών συμβόλων και παραστάσεων.

Η Pop Art συναντά τις μορφές τις ελληνιστικής τέχνης σε μια σύνθεση που κύριο λόγο κατέχει ο αφαιρετικός συμβολισμός και ο υφέρπων σχολιασμός πάνω στα ζητήματα της εποχής μας. Η αναπαράσταση του τεχνολογικού πολιτισμού αντιπαρατίθεται σε εικόνες εμπνευσμένες από την κλασσική αρχαιότητα, δημιουργώντας ένα συμβολικό πεδίο που οι ένιες του αιώνιου και του προχυμένου συνομιλούν εμφατικά.

Τα ξύλινα γλυπτά του αντιπροσωπεύουν μια προσωπική ερμηνεία και απόδοση ιδεών και συμβόλων της φιλοσοφίας, που όπως ίδιος λέει παραμένουν αναλλοίωτα στην κυκλική πορεία του χρόνου.

 Η τέχνη του Andrea Valleri στέκει σαν μια πρωτότυπη διανοητική και πνευματική περιπέτεια. Η δραματική και έντονη παρουσία της τεχνολογίας στην σύγχρονη κοινωνία, η συμβολική δύναμη των αρχαίων μύθων, ιδέες και σκηνικά του κλασσικού κόσμου συντίθενται στο εικαστικό του φρασεολόγιο, προκειμένου να αποδώσουν τα αγωνίες και αντιφάσεις του σύγχρονου ανθρώπου.

Ο A. Valleri έχει κάνει πολλές εκθέσεις ανά την Ελλάδα και η συγκεκριμένη έκθεση είναι η πρώτη που κάνει στο νησί. Με αυτή την αφορμή ο καλλιτέχνης αποφάσισε να δωρίσει ένα από τα ξύλινα γλυπτά του στην Δημοτική Πινακοθήκη. Η έκθεση θα είναι καθημερινά, εκτός Δευτέρας, ανοιχτή για το κοινό από τις 10:00 π μ έως τις 15:00 μμ

'ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ'

Μεταφράζοντας την Ελληνική πραγματικότητα Η Κέρκυρα μέσα από τα μάτια της Μαρίας Στράνη Πόττς

Μεταφράζοντας την Ελληνική πραγματικότητα
Η Κέρκυρα μέσα από τα μάτια της Μαρίας Στράνη Πόττς


Η Μαρία Στράνη Πόττς αποτελεί μια σπάνια περίπτωση συγγραφέα που ενώ καταπιάνεται με τα ζητήματα της πολιτισμικής και ιστορικής ταυτότητας των Επτανήσων, επιλέγει για το μεγαλύτερο μέρος του έργου της την Αγγλική γλώσσα ως μέσο έκφρασης. Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου της βιβλίου «η γάτα του Πορτοβέκιο» παραχώρησε συνέντευξη στην κ.Ε


ΚΕΡΚΥΡΑ: Η Μαρία Στράνη Πόττς γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1946 από πατέρα Ζακυνθινό και μητέρα που καταγόταν από τους Παξούς. Έλαβε την ακαδημαϊκή της παιδεία στην Μεγάλη Βρετανία και αποφοίτησε από τη σχολή σλαβικών και ανατολικοευρωπαϊκών σπουδών του πανεπιστημίου του Λονδίνου.

Από το 1969 ταξίδεψε πολύ με το σύζυγό της, ο οποίος εργαζόταν για το Βρετανικό Συμβούλιο. Έζησε στην Αιθιοπία, στην Κένυα, στην Αγγλία, στην Ελλάδα, στην Τσεχοσλοβακία, στη Σουηδία και στην Αυστραλία, όπου πέρασε εφτά χρόνια με έδρα το Σίδνεϊ.

Η Μαρία Στράνη-Ποττς ζει σήμερα μεταξύ Κέρκυρας και Λονδίνου και στο ενδιάμεσο αυτών των ταξιδιών έχει προσφέρει στο διεθνές αναγνωστικό κοινό βιβλία που καταπιάνονται, υπό μορφή μυθιστορημάτων, με την ιστορική και πολιτισμική πραγματικότητα των Επτανήσων.

Το νέο της πόνημα τιτλοφορείται «η γάτα του Πορτοβέκιο» και σκιαγραφεί την ζωή σε ένα πολύβουο, γραφικό ψαροχώρι της Κέρκυρας της δεκαετίας του ‘50. Κάθε κάτοικος έχει μια ιστορία να αφηγηθεί και συχνά οι ζωές τους διασταυρώνονται δημιουργώντας ένα λογοτεχνικό καλειδοσκόπιο αφηγήσεων .

Η συγγραφική δουλειά της Μ. Σ. Πόττς φέρει θεματολογία, που θα μπορούσε να την εντάξει στο σώμα του συγγραφικού έργου που καταπιάνεται με την ταυτότητα των Επτανήσων. Αυτό που διαφοροποιεί την δουλειά της σε σχέση με άλλους σύγχρονους της συγγραφείς είναι ότι έχει επιλέξει την αγγλική γλώσσα ως κύριο εκφραστικό μέσο. Σύμφωνα με την ίδια, αυτή η επιλογή στηρίχτηκε σε μια συγκεκριμένη οπτική.

Πολιτισμική μετάφραση

Κατά τη δική της γνώμη, η γλώσσα και η λογοτεχνία, ή πεζογραφία και ή ποίηση δεν πηγαίνουν πλέον «χέρι -χέρι». Όπως λέει υπάρχουν πολλές περιπτώσεις συγγραφέων ανά τον κόσμο που γράφουν στα αγγλικά (διεθνής γλώσσα ) αλλά τα γραφόμενα τους είναι σχετικά με την χώρα τους.

Όπως άλλωστε λέει, έχει διαπιστωθεί η τάση ανάμεσα στους Έλληνες συγγραφείς της διασποράς, να γράφουν για την Ελλάδα στην γλώσσα της χώρας υποδοχής, επιτελώντας έτσι το έργο της πολιτισμικής εκπροσώπησης, μεταφοράς και μετάφρασης της Ελλάδας στις χώρες που ζουν.

Η ίδια δηλώνει ότι ήθελε να απευθυνθεί σε ένα διεθνές κοινό και να το εμπνεύσει να ενδιαφερθεί για την Ελλάδα και τα Επτάνησα ειδικότερα. Η συγγραφέας πιστεύει ότι το έργο της δεν σχετίζεται με αυτό των ξένων φιλελλήνων συγγραφέων, η αυτών που έγραψαν για την δική τους πραγματικότητα στην Ελλάδα, γιατί πιστεύει ότι μόνο οι Έλληνες μπορούν να αποδώσουν την «εσωτερικότητα» της Ελλάδας.

Η Μ. Σ Πόττς έχει επίσης εκδώσει το βιβλίο «το πούλημα της πανωραίας» που αποτελεί μια μεταφορά για την σύγχρονη ιστορική πορεία της Κέρκυρας.

'Ενημέρωση' - Κέρκυρα