Το δάσος εντός-μέρος πρώτο

Έτρεχε με όλη την δύναμη των ποδιών του σκοντάφτοντας και πέφτοντας συχνά πάνω σε περαστικούς. Ειδομένη από απόσταση η αγωνιώδης κίνηση του έμοιαζε με κωμικοτραγική χωρογραφία, σαν το τελετουργικό κυνήγι ορισμένων πτηνών κατά την περίοδο της αναπαραγωγής. Ο δρόμος έφευγε κάτω απ’  τα πόδια του καθώς απομακρύνονταν γοργά από τους στενούς δρόμους του χωριού, με προορισμό τις συστάδες των ψιλών δέντρων που περιστοίχιζαν τον μικρό οικισμό, και όριζαν τον ορίζοντα.

Η καρδιά του κόντευε να σπάσει και ο αέρας έγδερνε τον πυρακτωμένο οισοφάγο του, αλλά συνέχισε να τρέχει με αμείωτο ρυθμό. Ήθελε να απομακρυνθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα από την πηγή του τρόμου που τον κατέκλυζε. Το οπτικό πεδίο του στένευε αιφνίδια και απρόσκλητες σαν αστραπές,συγκεχυμένες εικόνες πλημμύριζαν το μυαλό του. Έφτασε κάποτε σε μια από τις πλατείες του χωριού, εκεί συνάντησε έναν ντόπιο, που παραμέρισε φοβισμένος από την αλλοπαρμένη όψη του νεαρού.

Βοήθησε με σε παρακαλώ με κυνηγούν, του είπε όλο ένταση.
Τι να κάνω; εγώ είμαι απλά ένας χωρικός, απάντησε ο μεσόκοπος άντρας τρομαγμένος.
Πες μου σε παρακαλώ πως μπορώ να βγω από αυτό τον λαβύρινθο;
Ακολούθησε αυτό τον δρόμο στα αριστερά της πλατείας, θα σε οδήγησε έξω από το χωριό, εκεί όμως θα βρεις μόνο δέντρα.

Χωρίς να περιμένει δεύτερη απάντηση έτρεξε προς την κατεύθυνση που του υπέδειξε ο χωρικός και ύστερα από μερικές φιδογυριστές στροφές του δρόμου τα σπίτια αραίωσαν και έτσι μπόρεσε να διακρίνει τον χωματόδρομο να χάνεται μέσα στο ημίφως μιας πυκνής συστοιχίας από βελανιδιές και θεόρατα μαύρα πεύκα. Χωρίς δισταγμό έτρεξε κατά εκεί και δεν σταμάτησε να πάρει ανάσα παρά μόνο όταν οι σκιές που σχημάτιζε το πράσινο παραπέτασμα του δάσους τον είχαν πλέον καλύψει. Ακούμπησε στον κορμό ενός δέντρου, που ρίζωνε δίπλα σε ένα μικρό ρεύμα και προσπάθησε να ηρεμήσει, να συνειδητοποιήσει την κατάσταση στην οποία είχε βρεθεί. Όσο και αν προσπαθούσε αδυνατούσε να μετρίαση την ένταση που θαρρείς ανάβλυζε από κάθε πόρο του δέρματος. Εικόνες και σκέψεις αφύσικες στοίχειωναν το μάτι του μυαλού του κάθε φορά που τολμούσε να αναλογιστεί την κατάσταση.

Όλα ξεκίνησαν μέσα στην κοινοτοπία. Ένα τυπικό βροχερό Ουαλικό πρωινό, μια εκδρομή μαζί με άλλους συμφοιτητές του στα αρχαία χωριά που γειτόνευαν με την πανεπιστημιούπολη. Άθελα έφερε στο μυαλό του την ασύνταχτη ροή των γεγονότων που οδήγησαν σε αυτή την κλιμάκωση: Μόλις το προηγούμενο βράδυ ήταν μέλος μιας εύθυμης φοιτητική συντροφιάς, γύρω από μια φωτιά που ζέστανε την χύτρα με το τσάι, η μπύρα έρεε άφθονη  και το περιβάλλον της παραδοσιακής Pub του χωριού που διανυκτέρευαν ζεστό και φιλόξενο. Στην παρέα γίνονταν κάποιες συζητήσεις  γύρω από τις διεθνείς πολιτικές εξελίξεις,  που έδειχναν κατά περίεργο τρόπο να ενοχλούν τον Αμερικάνο καθηγητή ανθρωπολογίας που τους συνόδευε. Μια διαφωνία με τον καθηγητή του εξελίχτηκε σε λογομαχία, και ύστερα η κόλαση θαρρείς και άρχισε να ξεχύνεται σαν σκοτεινό ζελατινώδες υγρό από τις εκδορές της οικίας πραγματικότητας. Εκδορές που προκλήθηκαν από την παράλογη τριβή του με τον καθηγητή που οδήγησε τελικά στην ρήξη με ολέθρια αποτελέσματα. Δεν μπορούσε να ξέρει βέβαια.

Ο πόλεμος μαινόταν στην Γιουγκοσλαβία, τα τελευταία σπαράγματα μια αλλοτινής υπερ-εθνικής συμφωνίας έστρεφαν τα αδηφάγα τους στόματα προς τον σώμα της συνύπαρξης. Αίμα και διχασμός, και η επέμβαση του καιροσκόπου απομηχανούς θεού της διεθνούς διπλωματίας που έφερε βόμβες με απεμπλουτιμένο ουράνιο στο χαρτοφυλάκιο του. 
Ο νεαρός φοιτητής, ένιωθε αποξενωμένος ανάμεσα στον πληθυσμό μιας χώρας που συνηγορούσε υπέρ μιας στρατιωτικής επέμβασης στην γη που συνόρευε με την δικιά του κοιτίδα. Από μικρός είχε διδαχθεί να προσλαμβάνει αυτή την γειτνίαση με όρους φιλίας, συγγενικότητας και συμμαχίας. Χωρίς να το καταλάβει τοποθέτησε τον εαυτό του σε θέση άμυνας απέναντι  στο μονόπλευρο πολιτικό κατηγορητήριο που εξέφραζε ο Αμερικάνος καθηγητής. 


Τα σύννεφα έγειραν βαριά πάνω από την έντονη συζήτηση που ξεδιπλώθηκε στο τραπέζι της φοιτητικής συντροφιάς. Σταδιακά όλοι αποχώρησαν αφήνοντας τον καθηγητή και τον αναιδή φοιτητή να αντιφωνούν επιχειρήματα και απόψεις για ένα θέμα, που παρότι δεν τους αφορούσε άμεσα, έδειχνε να διατρέχεται από ένα υποδόριο ρεύμα αντιπάθειας που προϋπήρχε ανάμεσα τους. Σταδιακά το θέμα της συζήτησης τους οδήγησε σε ένα πεδίο προσωπικής αντιπαράθεσης. Οι συνομιλητές παρασυρόμενοι από την ένταση της κουβέντας, την όξυνση του θυμικού, και την άμβλυνση των αναστολών που συνοδεύει την χρίση σημαντικής ποσότητας πικρής μπύρας, έφτασαν στο σημείο να ανταλλάσσουν συγκαλυμμένες προσβολές και σε κάποια στιγμή ο Αμερικάνος δεν άντεξε άλλο αυτό το παιχνίδι που υπονόμευε την εξουσία του. Έξαφνα και αναπάντεχα, σηκώθηκε από το τραπέζι και με γνήσιο καουμπόικο ταμπεραμέντο άρπαξε τον νεαρό φοιτητή από τον γιακά και επιχείρησε να τον βγάλει από το δωμάτιο δια της βίας.

Συνεχίζεται...