Θολές εντυπώσεις- Στον δρόμο της Βηθλεέμ

Θολές εντυπώσεις- Στον δρόμο της Βηθλεέμ - Μέρος Τρίτο

Οι Γαλλόφωνοι συνεργάτες μου εκπροσωπούσαν έναν μη-κυβερνητικό οργανισμό, ο οποίος τα τελευταία χρόνια συμμετείχε με διάφορες δράσεις στην ανάδειξη του Παλαιστινιακού ζητήματος. Η οργάνωση είχε αρχικά στα λατινικά, που αντιστοιχούν σε κάτι σαν Κέντρο για τη Διεθνή Προστασία του Παλαιστινιακού Λαού. Ως φερόμενος συνεργάτης, λοιπόν, αυτής της οργάνωσης χορηγήθηκα με τα διακριτικά και τις απαραίτητες διαπιστεύσεις που όφειλα να επιδεικνύω ως διεθνής παρατηρητής των εκλογών. Αυτά ήταν ένα πλαστικοποιημένο καρτελάκι με το σήμα της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής (CEC), το ονοματεπώνυμό μου, μια κωμικά πεπλατυσμένη φωτογραφία μου και το όνομα του οργανισμού που θα εκπροσωπούσα. 

Ο δρόμος για την αρχαία πόλη της Βηθλεέμ, διασχίζει ένα άνυδρο λοφώδες τοπίο με αραιούς ελαιώνες και ξερές κοίτες ποταμών. Ο ουρανός είναι πάντα θαμπός καθώς η άμμος των ερήμων της ευρύτερης περιοχής δεν επιτρέπει των γαλάζιο ιριδισμό να κυριαρχήσει στην ματιά. Οι φιδογυριστοί στενοί δρόμοι που βρίθουν από λακκούβες και σκαμπανεβάσματα  δεν είναι πάντοτε διαγραμμισμένοι και πολλές φορές έχεις την εντύπωση ότι τα οχήματα του αντίθετου κυκλοφοριακού ρεύματος διέρχονται επικίνδυνα  κοντά στην δική σου πορεία. Βέβαια δεν συναντάς πολλά αυτοκίνητα στους δρόμους και η συγκοινωνία από την Ιερουσαλήμ προς την δυτική όχθη είναι απρόβλεπτη και προβληματική. 
Συχνά ο δρόμος διακόπτεται μπροστά από κάποιο σημείο έλεγχου των  Ισραηλινών, όπου ένοπλοι στρατιώτες, συχνά νεαρές γυναίκες και άνδρες, ελέγχουν τα έγγραφα και τις υποθέσεις των διερχόμενων. Οι έλεγχοι αυτοί συμβαίνουν με εκνευριστική συχνότητα και φαντάζουν παράλογοι καθώς δεν υπάρχει κάποιος εμφανείς λόγος να γίνονται. Σε αρκετές δε περιπτώσεις ένα σημείο ελέγχου διακόπτει τον δρόμο πριν καν περάσει ένα τέταρτο της ώρας από το τελευταίο ανάλογο σημείο της διαδρομής. Οι έλεγχοι είναι επίσης διαδικαστικοί αλλά μπορεί να γίνουν αρκετά χρονοβόροι και δυσάρεστοι, καθώς η παρουσία πυροβόλων όπλων, η άκαμπτη γραφειοκρατική συμπεριφορά των ελεγκτών και ο συχνός εκνευρισμός των διερχόμενων, που εναλλάσσεται με μια στωική καρτερικότητα, δεν αποτελούν ευτυχή συνδυασμό.  

Πλησιάζοντας στα αγροτικά προάστια της Βηθλεέμ αντικρίζεις για πρώτη φορά το Τοίχος. Το λεγόμενο "τοίχος της ντροπής" περιστοιχίζει την υπό παλαιστινιακό έλεγχο περιοχή, σε ένα παγερό τσιμεντένιο κλοιό, καθώς εκτείνεται σε μια τεράστια έκταση και αποκόπτει τους ανθρώπους της Βηθλεέμ από τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις που τυπικά τους ανήκουν, αλλά ουσιαστικά δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε αυτές.Οι Παλαιστίνιοι προκειμένου να βγουν από την πόλη και να επισκεφτούν τα χωράφια τους πρέπει να συνωστίζονται κατά εκατοντάδες κάθε πρωί στα διάφορα σημεία ελέγχου που βρίσκονται στις εξόδους της πόλης, επιτρέπουν την διέλευση από τις επτά το πρωί έως της επτά το απόγευμα, και φρουρούνται μέρα και νύχτα. 
Σε ένα τέτοιο σημείο ελέγχου περιμέναμε εγώ και οι Γάλλοι σύντροφοι μου για περίπου μισή ώρα ανάμεσα σε ένα πολύχρωμο πλήθος ανθρώπων κάθε ηλικίας. Η είσοδος του περάσματος ήταν φραγμένη από ένα μεταλλικό κουβούκλιο που επέτρεπε μόνο σε ένα άτομο να σταθεί μέσα του.

Ύστερα από κάποιο διάστημα μια χοντρή μπάρα μετακινούνταν και σου επέτρεπε την είσοδο σε ένα χτίριο που θύμιζε κάτι ανάμεσα σε μπάνκερ και σταθμό του υπόγειου σιδηροδρόμου. Εκεί τα έγραφα σου ελέγχονταν από εριστικούς, καχύποπτους Ισραηλινούς στρατιώτες με χαρακτηριστικά άσχημη συμπεριφορά απέναντι στους Παλαιστίνιους και μια παράξενη αμφίσημη συμπεριφορά απέναντι στους Ευρωπαίους. Ένα μείγμα τυπικότητας και περιφρόνησης. Ύστερα από κουραστικές και επίμονες διατυπώσεις μας επιτράπηκε η είσοδος στην Βηθλεέμ.

Συνεχίζεται...