Στην αυλή του μεγάλου παιγνιδιού
βγήκε να σεργιανίσει ένα βράδυ
Και δεν ξαναγύρισε
Οι περαστικοί κοιτούσαν μουδιασμένοι το άψυχο κορμί να αιωρείται
Τα περιστέρια πέταξαν τρομαγμένα με το πρώτο φως
Τα παιδιά ψιθύριζαν τρομαχτικές ιστορίες
Οι γονείς δεν σκόπευαν να τα ξαναφήσουν να παίξουν στην αυλή
Μα πόσο τυφλοί είναι οι άνθρωποι;
Η αυλή είναι μέσα στο παιδικό μυαλό
Ένα και το αυτό
Μια αγχόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου