Κόσμοι παράλληλοι σε μια λακκούβα νερό

Κόσμοι παράλληλοι σε μια λακκούβα νερό

Ρεπορτάζ από τις εκθέσεις φωτογραφίας του Γ. Δημητρά

Αυτές τις μέρες (16 Απριλίου με 1η Μάιου) παρουσιάζονται στο χώρο του Παλαιού φρουρίου, δύο παράλληλες εκθέσεις του φωτογράφου και φωτορεπόρτερ Γιάννη Δημητρά.

Η ματιά του φωτογράφου

Παρότι το θεματικό αντικείμενο των δύο εκθέσεων μοιάζει εκ πρώτης όψεως διακριτό, η οπτική με την οποία ο Δημητράς αντιμετωπίζει τα θέματα του είναι ενιαία., και δια αυτού κάποιος θα μπορούσε να εκλάβει σαφέστατους παραλληλισμούς ανάμεσα στις δύο ενότητες.

Η ματιά του φωτογράφου εστιάζει στην διάθλαση, στην πλάγια προσέγγιση της όψης, προσπαθώντας να αναδείξει μέσα από αυτό τις μυστικές εκφάνσεις φαινομενικά οικιών και τετριμμένων παραστάσεων. 

Η πρώτη ενότητα

Η πρώτη ενότητα, κατά κύριο λόγο,  αφόρα τις πατροπαράδοτες εκδηλώσεις του Πάσχα. Το θέμα από καλλιτεχνική άποψη είναι μάλλον κορεσμένο και θα περίμενε κανείς ο Δημητράς να υποπέσει στην παγίδα του τετριμμένου. Η πρόθεση του φωτογράφου όμως είναι διαφορετική. Δεν ασχολείται με τον εύκολο εντυπωσιασμό, έμφυτο στις πολύχρωμες τουριστικές  παράτες των πασχαλινών εκδηλώσεων. 
  
Κερκυραϊκή εσωτερικότητα

Η ματιά του εμπλέκεται σε μια αναζήτηση της Κερκυραϊκής εσωτερικότητας, και επιτυγχάνει το δύσκολο έργο, να ορίσει ένα αισθητικό επιστέγασμα στο νοηματικό απόσταγμα όλων αυτών που ορίζουν την ταυτότητα  του τόπου. Με άλλα λόγια ο Δημητράς εκθέτει των ιδιότυπο ερμητισμό του Κερκυραϊκού γίγνεσθαι επιλέγοντας ως σημείο εστίασης το κραυγαλέο πεδίο των δημόσιων εορταστικών εκδηλώσεων, έργο δύστροπο και αξιόλογο

.

“Ασήμαντα προσωπικά δεδομένα”

Η δεύτερη ενότητα με την ονομασία “ασήμαντα προσωπικά δεδομένα” περιλαμβάνει φωτογραφίες, υπό τη μορφή στιγμιότυπων, μιας καθημερινότητας αλλιώτικης.

Ο Δημητράς αντλεί τα θέματα του από τα ταξίδια του αλλά και από εικόνες μια “άγνωστης Κέρκυρας”.  Μέσα από τη χρίση διάφορων φωτογραφικών τεχνικών και την αισθητική περιπλάνηση στα σύγχρονα οικιστικά κινήματα, παρουσιάζει ένα σύμπαν ταυτόχρονα ξένο και οικείο. 

Οι εικόνες από άλλους τόπους προσεγγίζονται με την τρυφερότητα του γνώριμου, και έτσι καθίστανται προσιτές και αναγνωρίσιμες.

 Στον αντίποδα αυτού, άλλες φωτογραφίες παρουσιάζουν μια Κέρκυρα φασματική, μια οπτασία σε μια λακκούβα νερό, ένα βλέμμα που μετασχηματίζει καθημερινές εικόνες σε υπέροχους ιμπρεσιονιστικούς πίνακες. 

Νοηματική και αισθητική ενότητα

Εν τέλη η πολυδιάστατη αυτή συλλογή φωτογραφιών καταφέρνει να εξυφάνει μια νοηματική και αισθητική ενότητα, είτε κάποιος θέλει να επικεντρωθεί στο καλλιτεχνικό, είτε στο νοηματικό περιεχόμενο της έκθεσης.

Όπως είπε και ένας επιφανής συμπολίτης μας που παραβρέθηκε στην έκθεση

“ευχαριστούμε για την τροφή Γιάννη”