Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Zωή κάτω απ' το δέρμα



Ανέβηκε στο ύψωμα και κοίταξε πέρα στον σκονισμένο ορίζοντα. Το αντιφέγγισμα από τις φλόγες ίσα που διακρίνονταν μέσα στο αμείλικτο καμίνι του ήλιου. Η  φωτιά φαινόταν να γλύφει τους ψηλούς πύργους της πόλης που διαφαίνονταν σε κοντινή απόσταση από το σημείο που βρίσκονταν. Στα αφτιά του έφτασε ένα συνονθύλευμα από κραυγές και γέλια. Ήταν παράξενο να στέκεται εκεί και να παρατηρεί το καταστροφικό έργο μένοντας αμέτοχος. Χωρίς να το πολυσκεφτεί ροβόλησε κάτω τον αμμόλοφο και αδιαφορώντας για τα τσιμπήματα των εκδικητικών κέδρων, βάλθηκε να προχωράει με γοργό ρυθμό προς την φλεγόμενη οπτασία. Μετά από  ένα επώδυνο μίλι, το κεδροδάσος, που τον εμπόδιζε να δει σε απόσταση, άρχισε να αραιώνει. Τότε μπροστά του ξεδιπλώθηκε το πανόραμα των κτηρίων της πόλης. Ήταν χτισμένη σε μια όαση που την διέτρεχαν δύο ρυάκια, που στην ένωση τους σχημάτιζαν μια ρηχή λιμνούλα γλυκού νερού. Οι χουρμαδιές και οι φοίνικες δώριζαν την σκιά και τους καρπούς τους στους κάτοικους της πόλης, που σύμφωνα με τις ιστορίες των ταξιδιωτών, ζούσαν μια ειρηνική και ξέγνοιαστη ζωή, μακριά από την βαρβαρότητα των μεγάλων πόλεων. Σήμερα όμως αυτές οι περιγραφές έμοιαζαν το λιγότερο ανακριβείς, καθώς το επιβλητικό θέαμα των οχυρώσεων της πόλης, με την κεντρική πύλη να χάσκει ορθάνοιχτη, δεν κρατούσε πλέον κρυφό το εσωτερικό της πόλης. Το τεράστιο περίγραμμα της κεντρικής εισόδου  ήταν σαν ένα κάδρο στην σκηνή που διαδραματίζονταν εντός της κεντρικής αγοράς.Το οπτικό πεδίο που δημιουργούνταν από το κυκλώπειο ορθογώνιο άνοιγμα της κεντρικής πύλης,  έμοιαζε λες και έβγαινε μέσα από κάποιο πίνακα του Ολλανδού Ιερώνυμου Μπος. Όπου έφτανε η ματιά του αντίκριζε ένα χάος από μορφές ανθρώπων και ζώων που συμπλέκονταν σε σχήματα που η φαντασία αδυνατούσε να κατατάξει. Μια γυναίκα πέρασε μπροστά του τρέχοντας τραβώντας με μανία μια σάρκινη απόληξη στο πλευρό της, που έμοιαζε με πτερύγιο θαλάσσιου ζώου. Ένας γέρος ανυπολόγιστης ηλικίας χοροπηδούσε δεξιά και αριστερά πάνω σε πόδια που κατέληγαν σε δύο σκουρόχρωμες οπλές. Έντρομος ο επισκέπτης κάρφωσε το βλέμμα του σε δύο παιδιά που χαχάνιζαν εύθυμα καθώς το ένα προσπαθούσε να αδράξει τα φτερά της πολύχρωμης ουράς που εξείχε από το σκισμένο παντελόνι του άλλου. Η όλη κατάσταση ήταν τόσο παράδοξη που ο έκπληκτος επισκέπτης άρχισε να αμφιβάλλει για την εγκυρότητα της αντίληψής του. Δεν ήταν δυνατόν όλα αυτά που αντίκριζε να ήταν αλήθεια. Μάλλον οι υψηλές θερμοκρασίες και το άνυδρο περιβάλλον της ερήμου είχαν καταβάλει και μπερδέψει τις αισθήσεις του. Άρχισε να πισωπατά μην αντέχοντας αυτή την σύγχυση. Μετά από τέσσερα μπερδεμένα βήματα η πορεία του ανακόπηκε καθώς σκόνταψε πάνω σε ένα νεαρό που όλη αυτή την ώρα στέκονταν κάπου πίσω του. Ο νεαρός πρέπει να ήταν κάποιο είδος καλλιτέχνη γιατί είχε στήσει στο έδαφος ένα καβαλέτο και με μεγάλη ζέση σχεδίαζε μανιακά τις εικόνες χάους και παραδοξότητας που εκτυλίσσονταν μπροστά τους. Ο επισκέπτης απόρησε που δεν είχε αντιληφθεί πρότερα την παρουσία του νεαρού. "Τι συμβαίνει σε αυτή την πόλη ; " κατάφερε να ψελλίσει.  "Δεν είσαι από τούτα τα μέρη από ό,τι φαίνεται" είπε ο νεαρός. Αλλιώς θα γνώριζες ότι αυτή η πόλη είναι χτισμένη πάνω στον ομφαλό του κόσμου. Αυτό που βλέπεις διαδραματίζεται κάθε δεκαπέντε χρόνια, πάντα την ίδια ημερομηνία όταν τα αστέρια συγκλίνουν κατάλληλα. Δεν είναι τόσο παράξενο όσο φαίνεται, οι κάτοικοι της πόλης το έχουν συνηθίσει. Ορισμένοι μάλιστα έχουν σκαρφιστεί τρόπους να κερδίζουν χρήματα από αυτό,  προβάλλοντας αυτές τις περιπτώσεις σαν τουριστικό αξιοθέατο. Αυτό που βλέπεις εδώ συμβαίνει άλλωστε παντού, απλά σε άλλα μέρη του κόσμου οι συνθήκες είναι τέτοιες που οι μεταμορφώσεις λαβαίνουν χώρα κατά την διάρκεια του ύπνου. Όλοι κρύβουμε ένα ζώο κάτω από το πετσί μας και στις κατάλληλες συνθήκες αυτό έρχεται στην επιφάνεια διεκδικώντας τον έλεγχο. Ακούγοντας αυτά τα λόγια ο επισκέπτης άρχισε ασυναίσθητα να ψηλαφεί το σώμα του. Αγγίζοντας το κεφάλι του ξαφνιάστηκε καθώς εκεί που πριν λίγο βρίσκονταν τα αυτιά του τώρα άγγιζε κάτι μαλλιαρό και νευρώδες. Ο νεαρός τον κοίταξε διερευνητικά. Κρίνοντας από τα αυτιά σου είπε, εσύ έχεις μάλλον έναν γάιδαρο κρυμμένο μέσα σου. Δεν είναι και άσχημο αν σκεφτείς όλα τα πιθανά σενάρια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου