Είδα στον ύπνο μου πως πετούσα
Πάνω από δυσθεώρητες αβύσσους
Και τα φτερά μου αόρατα ήταν
Όπως της ψυχής ο πόνος
Αθέατος είναι για τα μάτια των πολλών
Είδα στο όνειρό μου πως ανάλαφρος ήμουν
Σαν πούπουλο στην ζυγαριά του Ανούβη
Και πως δεν με βαστούσε πλέον στη γη
Το βάρος της καρδιάς που δεν ομολογείται
Δόκανο γίνεται σε πόδια που κοπιάζουν
Ξύπνησα έτσι στον κόσμο των ανθρώπων
Με κάψα να ταλανίζει το κορμί μου
Αλλά έμεινε η υπόσχεση της νύχτας
Πως στο όνειρο με ανοιχτά μάτια θα βαδίσω
Μέρα με την μέρα η ελευθερία πλατειάζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου