θα εξιστορήσω μια ιστορία ύστερα από όνειρο, μια ιστορία παιδική σαν αυτές που συναντάς σε βιβλίο με θαύματα, καθώς αυτή παίρνει σάρκα και οστά στο μυαλό ενός ενήλικα.
έβρεχε πολύ σε εκείνο το νησί...ήταν εγκαταστημένο πάνω στην γραμμή του αρχάγγελου Μιχαήλ έλεγαν και ξαναέλεγαν οι λίγοι εσωτεριστές της τοπικής κοινωνίας. Λίγοι από αυτούς είχαν οικονομικά προβλήματα. πολύ όμως υπέφεραν από ψυχικές διαταραχές. κάποιοι, ένα περιορισμένο νούμερο. έπαιρναν ψυχοφάρμακα και ακόμα πιο λίγοι είχαν επισκεφτεί το ψυχιατρείο του νησιού. τα πνεύματα του καπνού και της φωτιάς που διαφεντεύουν τον κριό και τον πλανήτη Άρη όριζαν τις κινήσεις αυτών των τελευταίων υποκειμένων. Έτσι όριζαν πως ισχύει οι αστρολόγοι στις τάξεις των εσωτεριστών.
Σε αυτή την ιστορία των τρελών που και που πέθαινε κάποιος που νόμισε για λίγο πως έφθασε την "θέαοη". Σπάνιες περιπτώσεις που πίστευαν πως κρατούσαν την αλήθεια στα χέρια τους. Ποια αλήθεια άραγε; Γιατί η αλήθεια δεν διαφέρει και πάρα πολύ από την τρέλα.
Σε αυτή την ιστορία λοιπόν, που ήταν ένα όνειρο που πήρε σάρκα στο μυαλό ενός ενήλικα, κάποιος "λοστρέ" στην θέα ενός κατασκευάσματος της τεχνολογίας ένιωσε πως το πνεύμα του λύκου απειλούταν μέσα του και μούγκριζε ενδόμυχα στην απειλή που ένιωθε. Μια βαθιά ένωση με την φύση των ρύζωνε στην γη που πατούσε και τον πότιζε με την θάλασσα που κολυμπούσε. Σημάδι έβαζε τα κατάρτια και τα ομολογούσε με τα μυστικά ονόματα των σκαριών, αυτά που τους δίνονται όπως αυτά παίρνουν μορφή. Τα φώναζε και τα καλούσε με αυτά τα ονόματα ψάχνοντας το δικό του, Αυτό που πίστευε πως του ανήκε δικαιωματικά. Ήταν μια τρέλα! Ο λοστρέ δεν είχε κάποια περιουσία για να του ανήκει κάποιο καράβι αλλά ένιωθε πως το πνεύμα που τον είχε καταλάβει ήταν ένας πειρατής καπετάνιος από την Σαρδηνία που απαιτούσε το πλήρωμα και το πλοίο του στην θέση του.
Μετά από πολύ ψάξιμο στο λιμάνι και με τις γάτες να τον ακολουθούν και που και που να του δείχνουν τον δρόμο, όπως νόμιζε, ο λοστρέ βρήκε το καράβι που του ταίριαζε. Ένα θεόρατο ιστιοφόρο με βρετανική σημαία. Στάθηκε στην προκυμαία δίπλα του και σφύριξε ένα σκοπό. Παράλληλα ένιωσε την ακαταμάχητη επιθυμία να μπει στο νερό, έβαλε τα πόδια του μέσα στα βαθιά νερά του λιμανιού και σφύριξε ξανά τον σκοπό. Από το σκάφος υπήρξε μια κίνηση. Μια αιώρα κινήθηκε και κάποιος ξενόφερτος αριστοκράτης έκανε την εμφάνιση του. Γεια σου είπε με κάποια έκπληξη. Ο λοστρέ ανταπέδωσε τον χαιρετισμό και άφησε τον άνθρωπο στην ησυχία του πιστεύοντας πλέον πως αυτό το πλοίο δεν του ανήκε σε αυτή την εκδοχή των πραγμάτων και πως δεν υπήρχε τίποτα να κάνει για να το αποκτήσει εκείνη την στιγμή.
Παρόλα αυτά ένιωθε πως ύστερα από αυτή την εμπειρία το μέλλον του είχε δεθεί σφιχτά με την θάλασσα καθώς εκεί στο σκάφος πίστευε πως συνάντησε τον άγγελο του και πως επιτέλεσε την τελετουργική εν βάπτιση του σώματος του στο αλατόνερο της μεσογείου και του μεγαλύτερου ωκεανού που περίμενε στον ορίζοντα. Ο λοστρέ ήταν ονειροπόλος αλλά ορισμένες φορές τα όνειρα πραγματοποιούνται. Τότε η πραγματικότητα δεν διαφέρει παρά μια λεπτή γραμμή από την τρέλα έλεγαν οι λίγοι εσωτεριστές του νησιού απέχοντας πολύ από τα όνειρα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου