Είμαστε άνθρωποι ή ρομπότ;

Είμαστε άνθρωποι ή ρομπότ;

Αυτό είναι ένα ερώτημα που δεν φαίνεται να απασχολεί σχεδόν κανένα από τους πρωινούς συνεπιβάτες μου στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, στην γραμμή Αττική –Κηφισιά.

Βέβαια αυτό που ίσως δεν είναι σε θέση να ξέρουν οι συνεπιβάτες μου είναι ότι αυτό το ερώτημα θα τεθεί αναπόφευκτα κάποια στιγμή, όταν η τεχνολογική ανάπτυξη στην βίο-τεχνολογία αγγίξει τα επίπεδα της επιστημονικής φαντασίας.

Σε αυτή την όχι και τόσο μακρινή εποχή, τα ρομπότ δεν θα διαφέρουν και πολύ από τους ανθρώπους και  η ηθική σταθερά που ορίζει τις σχέσεις μας με τις μηχανές θα τεθεί υπό αμφισβήτηση.

Ενδεχομένως τότε γίνει κοινός τόπος, αυτό που ήδη ορισμένοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται στο παρών. Ότι δηλαδή η πιθανότητα η ανθρωπότητα να είναι αποτέλεσμα κάποιου είδους άγνωστης μηχανικής δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Όπως εμείς δημιουργούμε μηχανές για να επιτελούν συγκεκριμένες πράξεις, κατά τρόπο ανάλογο, δυνάμεις σε συμφωνία δημιουργούν την ύλη και την ενέργεια που μας σχηματίζει.

Μ ε την σειρά τους αυτές οι δυνάμεις σχηματίζονται από την σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε άλλες δυνάμεις και παράγοντες.

Η επιστήμη των μαθηματικών μας δίνει την δυνατότητα της μέτρησης πιθανοτήτων. ποσοτήτων και συχνοτήτων που εν χορό δημιουργούν όλα αυτά που μας απαρτίζουν και μας περιβάλουν.

 Οι επιπτώσεις που θα είχε για την ανθρωπότητα αυτή η συνειδητοποίηση θα ήταν καταλυτικές για την εξέλιξη της κοινωνίας και του πλανήτη, στο βαθμό βέβαια που αυτός επηρεάζεται από εμάς.

Μέσα στην πρωινή τρέλα του τραίνου η πιθανότητα να είμαστε βιολογικά ρομπότ φαντάζει μετρίσιμη… Επόμενος σταθμός: Νέα Ιωνία