Xαλασμένα τυχερά παιχνίδια

Παρακμιακό καφέ λίγο πριν την εκποίηση, με ακόμα πιο παρακμιακούς στόχους και σκοπούς, το χειρότερο κακό ακόμα δεν αφίχθει, δεν ξέρω το όνομα του και ακόμα περισσότερο που κλίνει η ζυγαριά δεν γνωρίζω. Να παραμένεις στάσιμος μέσα στις ακαθαρσίες της ζωής;

ή να εκμηδενίσεις κάθε πηγή μόλυνσης. Το λεξιλόγιο μιας νέας επιδημιολογίας καλύπτει ύπουλα τις σκέψεις και τις συνήθειες.

Μέσα του μήνα. Βασανίζομαι απ΄τα φαντάσματα του γραφικού χαρακτήρα. Θυμάμαι σαν χθες την πρώτη φορά που κάποιος μου επέβαλε την δακτυλογράφηση των σκέψεων μου. Η αφυσικότητα αυτής της πρακτικής, τα ακατάσχετα χτυπήματα του ελάσματος πάνω στο χαρτί, φάνταζαν στα αυτιά μου σαν τους μονομετρικούς ρυθμούς της βαλκακανικής μουσικής παράδοσης. Μια ύπαρξη δίχως μελανώματα και μουτζούρες, υπερβολικά συντεταγμένη για την άναρχη ψυχή. Απ’ το μελάνι κανείς δεν κόπτεται, μόνο όσοι έχεις προδώσει….

Νιώθω ότι φταίω και εγώ για όλα αυτά. Οι γονείς μου, η κοινωνία που με υποδέχθηκε, με ανέθρεψε ταυτόχρονα άβολα και βολικά. Επιβράβευσε όλα τα αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα μου, την αντεστραμμένη ηθική, την συνωμοσία των κλεφτών, το άκαρπο νταηλίκι, την απουσία κριτικής σκέψης, την οργάνωση της ζωής πάνω σε ανορθολογικούς άξονες αίτιου και αιτιατού

Περιστοιχίζομαι από φαντάσματα. Η δυστυχία τους ένα πηχτό αηδιαστικό υγρό που καταπίνει τα πάντα σε μια φυσαλίδα ασάφειας. Τα βήματα τους αχανή και μπερδεμένα,

χαλασμένα τυχερά παιχνίδια, μηχανάκια που ξερνούν όλα τα νομίσματα μονομιάς και έπειτα σαν εκκενωθούν βασανίζονται από εμετικούς σπασμούς μιας άδειας υπόστασης. Μάταια συσπώνται τα σπλάχνα τους, δεν καθαρίζουν με τίποτα.