Το να αντιλαμβάνεσαι ότι ο λαός, του οποίου μέρος είσαι,
έχει μια πολύ χαμερπή θώριση της ζωής και της κοινωνίας, πάσχει από το πάθος της
συναισθηματικής και ηθικής κενότητας και διέπεται από πολιτισμικά κόμπλεξ και έλλειψη
στοιχειώδους παιδείας, είναι διαπιστώσεις που μπορούν να σε οδηγήσουν στην αλτρουιστική μεγαλοψυχία και στην σκέψη ότι ο
λαός σου χρειάζεται μόρφωση και εκπαίδευση. Όταν διαπιστώνεις όμως ότι αυτός ο
ίδιος απαίδευτος και αμόρφωτος λαός, δαγκώνει το χέρι των ανθρώπων που προσπαθούν
να του προσφέρουν αυτά τα δώρα και επιλέγει συνειδητά το σκοτάδι τότε μόνο η
απόγνωση μένει, καθότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος καημός από το να νιώθεις ξένος
στην ίδια σου την χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου