Η γάτα

Έχω μια γάτα που πάντα επιστρέφει,

μόνο κατά την κίνηση της, στο ήμισυ της περιόδου πράξεων και προθέσεων γίνεται αντιληπτή στις αισθήσεις μου.

Θαρρείς και κάνει ένα άλμα επιστροφής στο γνωστό χώρο

Από διάσταση απρόσιτη στα δικά μου μάτια

Λες και ακούω μόνο τις καταλήξεις των λέξεων μιας συζήτησης

Έχω μια γάτα λευκή, κεραμιδί και γκρίζα

Σαν το παράδοξο του αμφιθέατρου εξαφανίζεται εμπρός στα μάτια μου

Για να μου δηλώσει δια της απουσίας της το νόημα της συνύπαρξης

Ύστερα έξαφνα και ανυποψίαστα, λίγο πριν ο ύπνος με κατεβάσει στο πηγάδι

Αισθάνομαι την σωτήρια ζεστασιά της στο πλευρό μου

Έχω μια γάτα που επ’ άπειρον ζει την τελευταία της ζωή

Έπαιξε στα ζάρια τις υπόλοιπες και κέρδισε το κενό

Το άλλο μισό της περιπλανιέται σε άγνωστα και νυχτωμένα δάση

Έχω μια γάτα μίμο και δραματουργό

  Κουλουριάζεται σαν την θάλασσα και αστράφτει σαν τον ουρανό

Εξαπολύοντας κεραυνούς προς κάθε καταπατητή και αποστάτη

γκρινιάρικα ρεμπέτικα τραγούδια απαγγέλει και χρησμούς μωρολογεί

μοιρολογά δίχως ορατό βυθό

μαζί της θα αναπαυθώ η ώρα όταν σημάνει

κάτω από το κυπαρίσσι

Είχα μια γάτα και μια μέρα έγιναν δύο

Σαν το δύο το καρό σε τράπουλα δόξας καινής και αναπάντεχης

Σουλατσάρει εις διπλούν σε κάμαρες φωτεινές

 Ξυπνητή μαζί και κοιμισμένη

Φέροντας τρίχωμα απαλό και νύχια κοφτερά

Συνάμα ροδοπέταλα και αγκάθια τρομερά

Είναι η γατίσια της η φύση