Η Μαία

Ποια είσαι;

Τα άκρα σου είναι αντένες που φλυαρούν με άγνωστους αποδέκτες μου είπε

Τα λόγια σου γίνονται παλμοί μόλις αρθρωθούν

Θα διαβείς την έρημο μου είπε.

Ποία είσαι;

Ακούω την φωνή σου στο πίσω μέρος του μυαλού μου άλλα όταν προσπαθώ να οπτικοποιήσω την μορφή σου γίνεσαι νερό

Σαν όν πρωτεϊκό αλλάζεις μορφές με μεγάλη ευκολία

Τα πρόσωπα όλων των γυναικών της ζωής μου προσαρμόζονται στο σχήμα του προσώπου σου σαν μάσκες.

Ποια είσαι;

Ήμουν εκεί δίπλα σου όταν αρρώστησες βαριά και όταν η χαρά σε πλημμύρησε για πρώτη φορά εγώ ήμουν ο αντίλαλος του γέλιου σου

Εγώ είμαι που θα σε πάρω από το χέρι όταν τα μάτια σου θα βαρύνουν από την θωριά του κόσμου και ο ύπνος θα φαντάζει σαν μια ακόμα πόρτα

Εγώ είμαι εντός και εκτός σου, περιεχόμενο και κέλυφος, μητέρα, αδελφή και ερωμένη σου

Μαία στην κύηση και στην γέννα της φαντασίας σου

Είμαι εγώ
Το όνομα μου είναι ανάσα