Βικτωριανό διάμεσο

Ψάχνω μια λύση ριζική

Μια διαδρομή στικτή

Σαν σχέδιο κεντητό

Που με έκανε  παροδικά να χάσω την όραση μου

Σαν τις νοητές ευθείες ανάμεσα σε φωτεινά σημεία

Μνημεία της ανθρώπινης πολεοδομίας

Όπως θωρούνται από το απώτερο διάστημα

Σε κύκλο τις λέξεις προσπαθώ να κλείσω

Και ύστερα τον σπάω

Μόνο και μόνο για να τον ζωγραφίζω αιώνια

Τα γράμματα αρέσκονται της γραφής

Αγωνιώδης αυτοσκοπός της υλοποίησης

Το μελάνι τους σαν μια αναλογία του ηλεκτρικού ρεύματος

Μεταφέρει θαυμάσια τις σκέψεις, κατ εικόνα και ομοίωση

Του ήχου που πάλλεται κυματικά εντός της διαδρομής των ηλεκτρονίων

Είναι η ανάγκη μου, ένα Βικτωριανό διάμεσο που κλυδωνίζεται

Ανάμεσα στον κόσμο μας

και σε αυτό το πεδίο που γίνεται μόνο αντιληπτό

 δια της απουσίας του