Ο πόλεμος πιο
γρήγορα από τις σφαίρες ταξιδεύει
σε άμμο κινούμενη
αθώα μέλη παιδιού κυνηγημένου
να παραβγούν το
χαμό μάταια παλεύουν
μπροστά στην
οθόνη καθισμένη η οικογένεια
θυμωμένα παιδιά
παραμονεύει
το έπαθλο της
συμφοράς κραδαίνει
βουλιάζουμε στα
ερείπια πόλης βομβαρδισμένης
και ο αχός του
φθινοπώρου ξανά μας προλαβαίνει
στα άγονα δωμάτια
εντοιχισμένοι
σε σαθρό βάθρο
η ανθρωπότητα χορεύει
το ζώο που
χαροπαλεύει
κατάρες με την
τελευταία πνοή του απαγγέλλει
της μοναξιάς το
δίποδο ληθαργικά ξαπλώνει
ξεχνά σαν αλλάζει
πλευρό, δρόμους ολισθηρούς διαβαίνει
αντιφέγγισμα
απ' το λυκαυγές στα μάτια του ανατέλλει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου