Μακριά από την φύση

Η θάλασσα γλύφει ευλαβικά τα συντρίμμια της βουρκωμενης πόλης.


Αλμύρα και υγρασία περισυλλέγουν το πλεόνασμα της μέρας στους μικρούς τόπους.

Επιτελούν καθ αγιασμένο έργο, επαναφέροντας τους κόπους του ανθρώπου στην αρχική περίσταση.

Σκόνη και δάκρυα τα συστατικά, πάνω τους κυματίζουν οι σημαίες κάθε πολιτισμού.

Μακριά από την φύση,
πάντα τόσο κοντά σε αυτήν.