γυμνός να περιφέρομαι σε δρόμους δίχως διαβάτες
Απροσπέλαστος, βαρύς από σύννεφα ο ουρανός
χαράζει μέσα σε λεπρό φως
αχνίζει η χλόη με του πρωινού την πάχνη
Οι χρονοδείκτες σταμάτησαν για άγνωστο διάστημα
και πάλι ξύπνησα ξανά
σε περβάζι πόλης αρχαίας να ρεμβάζω
απέριττη του χρόνου η περιφορά
και εγώ με μάτια ανοιχτά
του ονείρου τα μηνύματα να συλλογιέμαι κυκλικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου