Να προετοιμάσουμε την
πραγματική επανάσταση βασισμένη σε
καταφάσεις.
Το κάλεσμα που κανείς
και καμία δεν μπορεί να αρνηθεί γιατί
ρέει σαν νερό στα διψασμένα χείλη. Την
άρνηση να αφουγκραστούμε, όταν πηγάζει από τα σωθικά και
ανεβαίνει μερμηγκόδρομους ως το κεφάλι. Την γνώση της άμεσης
ρήξης, της αιφνίδιας απουσίας, της αέναης
επιστροφής που διδάσκει ο κιρκαδιανός
ρυθμός, η εναλλαγή της μέρας με την
νύχτα, να κερδίσουμε. Να εξαγνιστούμε συλλογικά,
εμβαπτιζόμενοι στην άγρια χαρά που
κάνει το αίμα να τρέχει γοργότερα και
οπλίζει το χέρι με ότι προσφέρει η φύση
και η κοινωνία. Να καούμε σαν το κερί
πριν λιώσουμε μέσα στο κελί, να ανασάνουμε
την πτώση δίχως φόβο....τον Ίκαρο να
κοιτάξουμε κατάματα για μια φορά μονάχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου