Πιο αληθινή αυτή φαντάζει

Κάθομαι και περιμένω στο σταθμό

είναι οι μεταβάσεις που φέρνουν ανάταση

κάθε αλλαγή ευπρόσδεκτη είναι

αρκεί να είμαστε μακριά από το καμίνι

Και μέσα στην αναμονή μου αναλογίζομαι την απόσταση

που διανύει το φως μέσα στο απέραντο κενό, έως που μια μικρή ακτίνα να εμβολίσει το άκαμπτο περίβλημα της ρουτίνας, να διασχίσει φωτίζοντας την άγνωστη χώρα της φαντασίας μου

πιο αληθινή φαντάζει αυτή όταν βρίσκομαι σε δημόσιες υπηρεσίες και καταριέμαι το καζάνι που μας πέταξε. Όταν στο τέλος κάθε μήνα ψάχνω στην φόδρα από το τσαλακωμένο σακάκι να βρω κάποιο ξεχασμένο πειρατικό θησαυρό, πιο αληθινή αυτή φαντάζει.

Και ακόμα περισσότερο λάμπει αυτό το κρυφό φως

στην παραίτηση πάνω, στα τελευταία κουρασμένα βήματα

καθώς τα μάτια παύουν να κοιτούν και αρχίζουν να βλέπουν