διακριτικά απών

Πάντα έτσι υπήρξα…

Στο σχολείο διδάχθηκα το πώς να είμαι διακριτικά απών, σε μόνιμο εσωτερικό διάλογο, να ονειροπολώ εντός των πιο αντί-ερωτικών περιβαλλόντων στην πόλη. Να κρατάω αναμμένη και κρυφή την φλόγα μιας αδιάσπαστης παιδικότητας, που κατάφερνε να διαφεύγει της αναμόρφωσης και του σοβαροφανούς μαραζώματος της γλώσσας των σχολικών εγχειριδίων.