σε αυτή των δέντρων την αυλή
και οι άνεμοι στάθηκαν ευγενικοί
με τους κρίνους και τα αγριολούλουδα
του κούκου, άνοιξης κάλεσμα
του σούρουπου την ώρα
συναντά ο Γκιόνης
Οι άνθρωποι της γειτονιάς
ρεμβάζουν στις πρασιές.
Μενεξεδιά δήλα δειλινά
στον κήπο με τους ευκαλύπτους
η κουνιστή πολυθρόνα της εισόδου τρίζει
σαν η φωτιά τρίζει σε τζάκι καλά αναδεμένο
επιστρέφω από την λίμνη
η υγρασία, η παγωνιά φθινοπωρινού σούρουπου
πολυχρονίζει στο πανωφόρι μου
φέρνω ψάρια, γλυκίσματα και ιστορίες
Να διασκεδάσει και να τραφεί ο έρωτας
να με ξανά-αγαπήσει
κάθε πρωινό απ’ την αρχή να με γνωρίζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου