φρένα και σταθμά

Παράξενο ζώο η πόλη

Εισέρχεσαι γυμνός στην αγκαλιά της

Σε εμπλέκει σε καυγά

Ο αμέτοχος είναι δέντρο καμένο

οι ρίζες του κρέμονται

δύο σπιθαμές πάνω απ' τη γη

ανώδυνες και αλλιώτικες

του βάθους και του πλάτους

οι ρίζες  του εμπρηστή

κρυφές οι διαδρομές

παλλόμενου σήματος

μαλλιάζει η φωνή

Σάρκινο κοκάλινο αντί-ηχείο 

οι συλλαβές και οι λέξεις

δονούνται

άνθη της μηλιάς

με την άνοιξη συνωμοτούν

ο σπόρος αλέστηκε

στον κοινό τόπο

έδαφος δίχως σύνορο

άνθη της μηλιάς

με την άνοιξη συνωμοτούν

κλέβουν την μιλιά