Το μονοπάτι

Η λάμπα δεν μπορεί να κάνει άλλο από το να καίει

Μέσα στο πλήθος κίνηση

 Σαν το αίμα στις φλέβες

Σαν το συριχτό τραγούδι του ανέμου κάτω από την άμμο

Κρυφό ποτάμι στα έγκατα της Γής

Βρίσκεις πέρασμα

Ενώ γίνεσαι το πέρασμα

 Ορίζεις το δρόμο

Και γίνεσαι ο δρόμος

 Η ατομικότητα

Προσεγγίζει την εγγύτητα της μάζας

Αλλά ποτέ δεν γίνεται ένα με αυτήν

Η επαφή αυτή μεταμορφώνει

Τις δύο επικράτειες

Η ανάσα του λαού μέσα στο υποκείμενο

Εμφυσώντας ιδιοσυγκρασία στην συλλογικότητα

Μονοπάτι διακριτό μέσα σε δάσος πυκνό