Τον τελευταίο καιρό οι άνθρωποι του ήσυχου πνεύματος, συχνά
αναφέρονται στο πόσα πολλά πράγματα γίνονται στην Κέρκυρα, καθώς μαγαζιά
ανοίγουν και κλείνουν, παραστάσεις και συναυλίες ανακυκλώνονται, προσφέροντας
μια ψευδαίσθηση κοινότητας και ταυτότητας, φυσικά με το αζημίωτο.
Τόσες συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις
πραγματοποιούνται και ουδεμία αφορά η περιγράφει την πραγματική ζωή των
ανθρώπων εν κρίση. Αυτή είναι η τέχνη του ήσυχου ύπνου σε χώρους
αποστειρωμένους, ελεγχόμενους και εν τέλει μη ανοιχτούς και προσβάσιμους σε αυτούς
που έχουν πραγματική ανάγκη να γίνουν κοινωνοί της καλλιτεχνικής διαδικασίας.
Τόσες φωνές και κανένα νόημα, τόσες τραγωδίες χωρίς κάθαρση, μια απλή ανοησία
που αφορά μόνο ανθρώπους που φαίνεται να
ζουν σε άλλη χώρα.
Η νήσος του ωραίου και οι «επιχειρηματίες του πολιτισμού» δεν προσφέρουν ούτε
μια σπιθαμή ζωτικότητας, ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο πολιτισμού που να χωράει και να ενσωματώνει
ανθρώπους με άδεια χέρια και γεμάτα κεφάλια .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου