Πίσω από τζαμί

Στην όψη του τότε χαρίζω την κόψη

Μέσα στο πλήθος που σύνεργει

Γκρίζα η νύχτα, παντού η ματιά μου

Και κάτω από τους τύπους η μοναξιά

Γυρίζω στο πλάι και αγγίζω το στρώμα

Κάτω απ’το χώμα κάποιος πενθεί

Λαβύρινθος μοιάζεις και οι μέρες ξεφτίζουν

Μέσα στους ήχους οχλοβοής

Ξημέρωσε πάλι και πίσω από τζαμί

Κρύες σκιές και ίσως μπορείς

Μπορείς να διαλέξεις το που θα στοιχειώσεις

Και πως θα τραφείς