Λόφος με φωτιά στα σωθικά του

Είναι σαν κομβικό σημείο

Λόφος με φωτιά στα σωθικά του

Και σκύλος ανάποδος 

με γύμνια στη ματιά του

Σαν σύναξη από φίλους παλιούς

 και ξεχασμένους

Με φθόνο ζηλεμένους 

και όμως σημαντικούς

Είναι χρόνος χαμένος 

Επίμονη προσήλωση 

σε ταβάνι άδειου δωματίου

Στιγμές ψύχους 

κάτω από εσάρπα βαριά και σκονισμένη

Και κάμαρα στο φως λουσμένη 

του ξεθωριασμένου ήλιου του χειμώνα

Ξεχνώ να αναπνεύσω

Τις λέξεις δεν προφέρω

Και ζω μετέωρος 

 στην μόνιμη ραστώνη

Καθημερινότητα παθητική 

 αμέτοχα οδυνηρή 

μέσα στο νου μου άσκηση υποχρεωτική

 στο μαυροπίνακα της άγνοιας