Κρίσιμη στιγμή

Αφουγκράζομαι τον βρυχηθμό 

καθώς τα πόδια μου 

τρεμάμενα 

το χώμα πατούν

το έδαφος είναι ουρανός 

και η θάλασσα 

παιχνίδι του φωτός

 μες την πορεία

 την μπερδεμένη με τα βρύα

 Την μέρα 

τους πορτοκαλεώνες του κόσμου θωρώ

με μάτια δακρυσμένα

αγκαλιάζω

τους χαιρετισμούς

καθώς μπερδεύονται με απόηχους 

και τα βήματα των πλανητών 

 κοπιάζοντας σκιάζουν τον δρόμο 

βήματα κρίματα και ποιήματα 

εκτρέπουν το σύννεφο

το σέρνουν ποιο κοντά 

στην σύγκλιση των γραμμών

Το σημείο χ 

που τα χαρούμενα παιδιά 

ανακαλύπτουν 

αργά η γρήγορα

να μην πιστέψουν τον καιρό 

και μπερδέψουν 

τον ουρανό

 θαμπό καθρέφτη 

τον κώδικα 

την κρίσιμη στιγμή