Που ζούμε πλέον αλλιώς
Σκυμμένο το κεφάλι
Ο ουρανός
Συννέφιασε και αυτός
Μην δίνουμε σημάδι
Μα ο δρόμος πηγαίνει μόνο εμπρός
Και θα είναι μαρτυράς μας ο καιρός
Και το άδειο το πηγάδι
Ψάχνω να βρω
Τον χρόνο τον γιατρό
Που όλα τα ταιριάζει
Μα όπου κοιτώ
Βλέπω τον κορεσμό
Και την φτηνή αυταπάτη
Και ο δρόμος φαντάζει έρημος
Σαν γυρίζει μες΄ τη ζάλη ο τροχός
Ξυπνάει η Δανάη
Από παλιά
Χάσαμε την σκιά
Την φτέρη που μας κρύβει
Και τώρα πια
Μια ξένη παγωνιά
Το μέλον μας ορίζει
Μα ο δρόμος πηγαίνει μόνο εμπρός
Και θα είναι μαρτυράς μας ο καιρός
Και το άδειο το πηγάδι
Και ο δρόμος τραβάει μοναχός
Σαν γυρίζει μες΄ τη ζάλη ο τροχός
Ξυπνάει η Δανάη