Φυγή προς τα εμπρός,
τα μάτια θόλωσαν
Τα ψάρια βγήκαν στην
στεριά να ξεψυχήσουν,
σκοτείνιασε ο ουρανός
Να μας γλυτώσουν τα
σύννεφα προσπαθούν
μέσα στο ατέρμονο πέρα
– δώθε
Σκοτείνιασε ο ουρανός...
κι ας ήταν μέρα Πέμπτη
Στην φύση ένας λαγός
το λαγούμι του περιφρουρεί,
μήπως παρεισφρήσουν
εκεί άγονες ψυχές
ένα τέρμινο διαρκούν
οι ενοχές
στου πολυσήμαντου
εαυτού το κατώι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου