Απουσία

Έχτισα ένα σπίτι για σένα,

μόνο στην φαντασία μου υπάρχει

στους σαθρούς τοίχους του αντιλαλεί η απουσία σου.

Φύτεψα έναν κήπο για σένα

της φαντασίας ο κήπος μοσχοβολάει στα σκοτεινά,

επισφραγίζει την φυγή

Που να πάμε τώρα; όλα βαρετά φαντάζουν,

τίποτα δεν ανακυκλώνεται έμαθα πρόσφατα

μόνο η λύπη περιστρέφεται στο γεμάτο μυαλό

εγώ όμως σε περίμενα,

ακόμα και αν ήταν άδοξη η αναμονή μου.