Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2019

Γάργαρο νερό


Με την μέγγενη του νόστου στο μυαλό
σαν παιδί αποζητώ ένα ακόμα άγγιγμα,

μέσα στην εγγύτητα ανασαίνω
και υπάρχω μόνο για την στιγμή.

Κρασί με κέρασες και λίγο από το δέρμα σου,
με αναζωογόνησες με της νύχτας την δαγκωματιά,
η σύγχυση της μέθης την ματιά μου αποδέσμευσε
από τις υποχρεώσεις της καλής γειτονίας.

Μολονότι τυφλός έμαθα να βρίσκω τον δρόμο,
σαν ψυχοπομπός στάθηκες στο πλευρό
στην αριστερή, την καλή μου όψη
και το δέντρο της ύπαρξης μου
αναθάρρησε με το γάργαρο νερό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου